Ταξίδι στην Ενδοχώρα (Μέρος Β’)

avenue_train

Ο Στουκ, ο πέμπτος της παρέας, ανέβηκε πρώτος στο βαγόνι και πρότεινε τα μυώδη χέρια του για να μεταφέρει τις αποσκευές στο εσωτερικό του κουπέ.

Πέντε βαλίτσες από ειδικά επεξεργασμένο δέρμα ανθρώπινων πτωμάτων, που είχαν χαραγμένα επάνω τους τα αρχικά του πρώην ανθρώπου και νυν βαλίτσας. Ένας φόρος τιμής της εταιρίας κατασκευής στην οικογένεια του πεθαμένου, που είχε αφομοιώσει τόσο καλά την ικανότητα της προηγμένης τεχνολογίας.

Το εσωτερικό του κουπέ αριθμός 13 ήταν πολύ συνηθισμένο. Τέσσερις πολυθρόνες, μια σε κάθε γωνιά, που στηριζόταν σε ένα πόδι από σίδερο, με την ευκολία να μπορείς να κάθεσαι και στις τέσσερις πλευρές της, ανάλογα με το θέαμα που ήθελες να έχεις. Καθισμένος στη μία πλευρά έβλεπες έξω από το βαγόνι, στη δεύτερη έβλεπες τον διάδρομο του βαγονιού και στις άλλες δύο τα δύο διπλανά κουπέ και τους επιβάτες τους, χωρίς όμως να μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους. Ανά δύο οι πολυθρόνες μπορούσαν να συνδεθούν και να μετατραπούν σε δύο αναπαυτικά κρεβάτια ύπνου. Τα υπόλοιπα κρεβάτια ήταν κρεμαστά από τα πλευρικά τοιχώματα του κουπέ.

Οι πέντε φίλοι άνοιξαν τις βαλίτσες τους για να τακτοποιήσουν τα πράγματά τους. Κάθε βαλίτσα περιείχε τα απολύτως απαραίτητα αντικείμενα ενός τόσο μεγάλου ταξιδιού: γενικός εξωτερικός ρουχισμός και ειδικός, αποτελούμενος από διάφορες μάσκες συναισθηματικών καταστάσεων. Άλλες χαρούμενες, άλλες κατσούφικες, άλλες λάγνες.

Τα τέσσερα αγόρια κάθισαν στις πολυθρόνες και η Τζούλια ανάμεσά τους στο πάτωμα, που ανασηκώθηκε μόνο του, σχηματίζοντας ένα σκαμπό, μόλις ένιωσε τα τρυφερά μέλη της να το ακουμπούν.

Το δάπεδο μαλακό στο πάτημα και στην αφή, σαν να ήταν κατασκευασμένο από δερματικά κύτταρα, δεν άφηνε κανέναν ήχο να διαφύγει από τον έλεγχό του.

– Έχουν προβλέψει ακόμη και τις ειδικές περιπτώσεις φόρτωσης αυτών των βαγονιών, οι δαιμόνιοι κατασκευαστές τους, φτιάχνοντας ένα σύνολο τόσο συνηθισμένο, αλλά τόσο εξυπηρετικό σε κάθε σου μικροαπαίτηση και επιθυμία, προσπαθώντας να σε κερδίσουν με τις εντυπώσεις που σου προκαλούν τα κυτταρικά κατασκευάσματά του που αντιδρούν ακόμη και σε ερωτικές διεγέρσεις. Είδατε, αντέδρασε το πάτωμα μόλις η Τζούλια αναπαύτηκε πάνω του!

– Ζαρζόν μην είσαι τόσο χυδαίος. Μπορεί το πάτωμα να μη διεγέρθηκε ερωτικά, αλλά να προσφέρθηκε ευγενικά να μου διαθέσει τις υπηρεσίες του, που πηγάζουν από τις ικανότητες που το έδωσαν οι κατασκευαστές του.

– Οι κατασκευαστές του, είπε ο Σβαλερώ, είναι πρόθυμοι να δυσκολέψουν την κάθε μας περιπλάνηση στην επαρχία, χαρίζοντάς μας απλόχερα τους γείτονές μας, που φαίνονται τόσο ευτυχισμένοι αλλάζοντας συνέχεια μεταξύ τους θέσεις.

– Πολλοί σαν κι αυτούς κάνουν συχνά τέτοια ταξίδια για να παίξουν με τα αξεσουάρ των κουπέ, να περιπλανηθούν σους διαδρόμους και να φάνε στο εσωτερικό του τραίνου, χωρίς να κοιτάξει κανείς τους μέχρι το τέλος του ταξιδιού το θέαμα που τους προσφέρει το παράθυρο σε κάθε χιλιόμετρο της διαδρομής που διανύουμε, είπε ο Ζαρζόν…

 

_

γράφει ο Θωμάς Καραγκιοζόπουλος

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 25 – 26 Ιανουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 25 – 26 Ιανουαρίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Επιστροφή στο χωριό

Επιστροφή στο χωριό

Ήθελε πολύ να κλάψει, να ξεσπάσει. Μα όσο κι αν προσπάθησε να βγάλει από μέσα του αυτό που του άδραχνε σφιχτά την καρδιά και του έκοβε την ανάσα, δεν το κατάφερνε. Τα κόκκινα από την αγρύπνια μάτια του παράμεναν στεγνά, σαν τα χωράφια που τα είχε ζεματίσει η αναβροχιά...

Άφιλτρο τσιγάρο

Άφιλτρο τσιγάρο

ΑΦΙΛΤΡΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Κοίτα..  Έλεγα και σου έδειχνα την απλωμένη πόλη προς τα κάτω. Βράδυ στο ‘μπαλκόνι’ της Σαλονίκης. Εγώ δεν την έλεγα ποτέ Σαλονίκη!.  Εσύ μου το κόλλησες. Πάντα Θεσσαλονίκη την έλεγα.  Ολόκληρη.  Γιατί της άξιζε και με το παραπάνω. Κούκλα σαν και σένα....

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Άφιλτρο τσιγάρο

Άφιλτρο τσιγάρο

ΑΦΙΛΤΡΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Κοίτα..  Έλεγα και σου έδειχνα την απλωμένη πόλη προς τα κάτω. Βράδυ στο ‘μπαλκόνι’ της Σαλονίκης. Εγώ δεν την έλεγα ποτέ Σαλονίκη!.  Εσύ μου το κόλλησες. Πάντα Θεσσαλονίκη την έλεγα.  Ολόκληρη.  Γιατί της άξιζε και με το παραπάνω. Κούκλα σαν και σένα....

Αντρικό κούρεμα

Αντρικό κούρεμα

Τα καλοκαίρια γυρίζαμε έξω. Οι μανάδες στο σπίτι οι πατεράδες στη δουλειά εμείς στις αλάνες. Οι αλάνες - δρόμοι, ήταν σαν τις γελοιογραφίες του Mordillo. Αν σου έφευγε η μπάλα στην κατηφόρα, είχες δυο επιλογές. Η μια ν’ αρχίσεις το τρέξιμο ώστε τα δεδομένα του...

Routine

Routine

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν ίσως η μόνη γυναίκα στον κόσμο που ξέβαφε τα χείλια της! Έμοιαζε με εξώφυλλο ακριβού περιοδικού πολυτελείας που κανείς δεν μπορούσε να (εξ)αγοράσει. Είχε φίλους. Πολλούς και λίγους. Οι πολλοί της φίλοι, σαν τα πουκάμισα τα αδειανά...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου