Όταν από καιρό,
της ψυχής το λουλούδι
παραμένει απότιστο.
Όταν του αηδονιού
το ελπιδοφόρο κελάηδισμα
μεταλλάσσεται σε ιχθύος σιγή.
Όταν η χαρά, μακρινός επισκέπτης
και η λύπη καθρέφτης,
να περιμένεις πότε κι αν θα φανεί!
Εσύ φύλαξε ―τουλάχιστον― τα «τιμαλφή»!..
Μικρό ποίημα, μεγάλης αξίας διανοήματα!
Συγχαρητήρια !!!
Εξαιρετικό
υπεροχο…!!!!!!
υπεροχο!