Ένα ξημέρωμα, τελευταίες μέρες του Απρίλη του 1974, ο μονόφθαλμος μυστηριώδης Σελεστίνο, έχοντας υποστεί τις “αναποδιές της ζωής”, εξαφανίζεται. Λίγο αργότερα, βρίσκεται νεκρός ενώ η Επανάσταση των Γαρίφαλων δίνει τέλος στη δικτατορία του Σαλαζάρ.

Ο γιατρός Αουγκούστο Μέντες, η Λάουρά του, μια κρυφή επιστολή που περιέχει μια φέτα βίου από τη Βιέννη ως την Αργεντινή. Η ιστορία του Αουγκούστο, η ιστορία της οικογένειάς του. Ο γιος του, Αντόνιο, επιστρέφει από δυο αποστολές στην Ανγκόλα ως ένα ανθρώπινο ερείπιο, σαν κατάμαυρη σκιά, έχοντας βιώσει τη φρίκη του πολέμου. Ο Ντουάρτε, εγγονός του Αουγκούστο και γιός του Αντόνιο, ένας ταλαντούχος πιανίστας, που καίγεται από την ίδιο του τον ‘πυρετό’…

Ένα πρελούδιο του Μπαχ, μια σονάτα του Μπετόβεν. Παρτιτούρες στο χρόνο και στον άνεμο. Τετρακόσια χρόνια μουσικής, στάχτη από “μοναξιά και θάνατο”.
Κι ένας πίνακας ζωγραφικής-μυστήριο.

Άνθρωποι σημαδεμένοι από την δικτατορία.
‘Ανθρωποι- μικρές νησίδες πάνω στο χάρτη της Πορτογαλίας.
Άνθρωποι- νότες μιας φούγκας σε ενα μουσικό, ποιητικό αίνιγμα.

Ένα συγκλονιστικό αλληγορικό μυθιστόρημα, βαθιά ανθρώπινο και επινοητικό. Διόλου τυχαίο που ο Joao Ricardo Pedro με αυτό το – σπάνιας ομορφιάς, ποιητικότητας και έντασης- βιβλίο του, καθιερώθηκε ως μια από τις σύγχρονες μεγάλες φωνές της πορτογαλικής λογοτεχνίας.

Θαυμάσια η μετάφραση της Αριάδνης Μοσχονά.