Το μαντράκι της ψυχής μου

Δημοσίευση: 9.04.2019

Ετικέτες

Κατηγορία

 


Πάλι λυσσομανά ο γρέγος στο Αιγαίο.  Χτυπιέται  δίπλα το παραθυρόφυλλο μέχρι να ξεκαρφωθεί από τον τοίχο. Μπας και μείνει ολάκερα ίσιο το βλέμμα προς τη θάλασσα. Να μείνουν ολάνοιχτα παραθυρόφυλλα τα τσίνορα. Να μην σφαλίσουν στην αγωνία. Να κοιτούν στ’ ανοιχτά. Θα δουν πανί; Θα φανεί  κανένα σκαρί  έστω κι από μακριά;  Αλλοίμονο στις άδειες  στεριανές αγκαλιές…

Γυναίκες του τόπου μου, αυτές που ριζώσανε το βλέμμα στα μουράγια. Η μοίρα τους, να σφιχταγκαλιάζουν ερχομούς και να μαϊνάρουν μισεμούς. Καπεταναίοι, ναύτες, δύτες, έμποροι κι εργάτες πηγαινοέρχονταν με τα κύματα. Κι ήταν κάποτε αυτή η γλυκειά μπουρού του ερχομού , που σήκωνε ανατριχίλα μέχρι στις πέτρες τις πελεκητές!

Είναι κι αυτός ο έρωτας του κάβου με τη δέστρα στο λιμάνι, μοναδικός! Ένα σφιχταγκάλιασμα αιώνια πιο δυνατό κι απ΄ των ανθρώπων. Σφιχτά ενωμένα για ώρες, για μέρες ή για μήνες, όσο που να αποφασίσουν άλλοι για το μπάρκο και να τα χωρίσουν. Μέχρι το επόμενο αντάμωμα. Είναι κάποιες  δέστρες στρογγυλές,  παμπάλαιες , σκουριασμένες στην παλιά προβλήτα στο Μαντράκι της Ρόδου. Εκεί, να θυμίζουν τι θα πει αγάπη, νοσταλγία, μισεμός!  Τις μάχεται η αλμύρα αλλά εκείνες σφηνωμένες στην πέτρα, ακόμα περιμένουν την έμπατη του καραβιού. Στάζει το δάκρυ της σκουριάς στο νοτισμένο χώμα.  Αυτές δένουν τη μνήμη των ναυτικών και των ξενιτεμένων με το φούλι και τον βασιλικό. 

«Οι δικοί μου αγαπημένοι δικοί σας ξένοι στα άγνωστα μέρη» ψιθυρίζουν με κομμένο λυγμό.

«Ενάλια η αγάπη σας, ό,τι κι αν ονειρεύεστε » τις ειρωνεύεται η θάλασσα με υπεροψία.

«Μην την ακούτε» φωνάζει θαρρετά το Μαντράκι,  «αιώνες τώρα εγώ μένω ανοιχτό, να αγκαλιάζω όποιον θέλει να δέσει μαζί σας. Άσβηστος ο φάρος του Αγίου Νικολάου στο έμπα μου. Μη φοβάστε ούτε τον άφεγγο ουρανό. Μετρημένες οι ώρες για το ξημέρωμα. Οι νησιώτες έχουν στο αίμα τους τη θάλασσα κι ένα λιμάνι στη ψυχή τους. Αυτό που τους περιμένει να γυρίσουν…»

_

γράφει η Μαίρη Χατζηαντωνίου

 

 

Μην ξεχνάτε ότι το σχόλιο σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Δεκεμβρίου 2023

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Δεκεμβρίου 2023

Real News  Καθημερινή  Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και...

Ο καθρέφτης του Εφιάλτη

Ο καθρέφτης του Εφιάλτη

Ο Έκτορας δεν ήθελε πολλά πολλά. «Νομίζει ότι δεν τον βλέπουν, επειδή δεν μας κοιτάζει αυτός», κάγχασε ειρωνικά, και επιτάχυνε το βήμα του προς τη στάση του λεωφορείου.  Πίσω από τη γωνία παραμόνευε ο Άνθρωπος. Ο Εφιάλτης.  -Μην κοιτάς πίσω!, τού φώναξε. Την ίδια ώρα...

Τέσσερα μέτρα μακριά…

Τέσσερα μέτρα μακριά…

Τέσσερα μέτρα μακριά, τέσσερα μέτρα απόσταση από την καρδιά μου, από την ανάσα, που βγαίνει με δυσκολία από τα χείλη μου, που έχω την αίσθηση πως πεθαίνουν πια κάθε στιγμή που δε γεύονται τα φιλιά σου… Τέσσερα μέτρα η απόσταση της εκτέλεσης μου… εκεί μπροστά στην...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Τέσσερα μέτρα μακριά…

Τέσσερα μέτρα μακριά…

Τέσσερα μέτρα μακριά, τέσσερα μέτρα απόσταση από την καρδιά μου, από την ανάσα, που βγαίνει με δυσκολία από τα χείλη μου, που έχω την αίσθηση πως πεθαίνουν πια κάθε στιγμή που δε γεύονται τα φιλιά σου… Τέσσερα μέτρα η απόσταση της εκτέλεσης μου… εκεί μπροστά στην...

Το τρενάκι του τρόμου

Το τρενάκι του τρόμου

Μικρό κορίτσι… και γελάει από φόβο για να μην κλάψει. Το επικίνδυνο την χαροποιεί. Δεν έχει αίσθηση και της αρέσει. Το διασκεδάζει. Υπάρχει κι άλλο. Συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους δίπλα της ν’ ακολουθήσουν τους ξέφρενους ρυθμούς της και να νιώσει ο ένας τον χτύπο...

Θα γίνεις η δύναμη μου

Θα γίνεις η δύναμη μου

Είχα πολύ καιρό να κοιμηθώ βαθιά, να παραδοθώ επιτέλους στο ‘μικρό θάνατο’, όπως συνηθίζω να ονομάζω τα τελευταία χρόνια τον ύπνο, εξαιτίας της αβάσταχτης αϋπνίας μου. Από τη στιγμή που ‘έφυγες’ είναι πολύ δύσκολο να πείσω τον Μορφέα να μ’ ελεήσει, να μου προσφέρει...

2 σχόλια

2 Σχόλια

  1. Lena Mavroudi Mouliou

    Υπέροχη γραφή. Γέμισε η ανάσα μου αλμύρα και ήλιο.Το Αιγαίο ολοζώντανο. ΠΟΛΥ μού άρεσε

    Απάντηση
    • Μαίρη Χατζηαντωνίου

      Ευχαριστώ κ. Μαυρουδή για το σχόλιο. Χαίρομαι που σας άρεσε, απόλαυσα κι εγώ ιδιαίτερα τη γλαφυρότητα της θαλασσινής γραφής στο δικό σας “Μπουρίνι”.

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου