Δώδεκα παρά και η ίδια συνήθεια. Ένα άδειο μπουκάλι κρασί. Αγορασμένο πριν λίγο από την απέναντι κάβα. Φορώ και πάλι τα λόγια σου. Απάντησες με δυο τρεις λέξεις και μια έξυπνη ατάκα στις διαγώνιες σκέψεις μου και με καληνύχτισες. Κάποιο μπαράκι σε έχει φιγούρα χορευτική και ελκυστική. Κάποια αγκαλιά σε κρατά ανίδεα τυχερή. Δεν ξέρω πόσες φορές σε αρνήθηκα. Ούτε που θυμάμαι πια. Έφτιαξα τέλειους μονολόγους στους διαλόγους μας για να με πείσω και ύστερα να το βάλω σκοπό να πείσω και εσένα.
Δώδεκα παρά με το ίδιο σκηνικό. Τρεκλίζω για να βρω το διάδρομο. Το στομάχι μου διαμαρτύρεται όπως και η χαρά μου. Νηστικά και τα δύο. Ένα μαξιλάρι με περιμένει. «Άργησες» φωνάζει και απλώνει τα χέρια του. Το ίδιο σώμα πάντα, μικρές και λειψές οι αναλογίες αυτής της σχέσης. Το σφίγγω μα δεν καλύπτει το σώμα μου όσο και αν το πιέσω. Νιώθει άχρηστο και το ξέρω. Του αρχίζω την κουβέντα για να το μερέψω. Ίσως το ίδιο να έχω ανάγκη και εγώ. Θα μας πάρει ο ύπνος καλύπτοντας με αυτούς τους ήχους τα κενά μας. Θα μας βρει το ξημέρωμα αταίριαστα ταιριασμένους και διψασμένους από έναν έρωτα που δεν αφήσαμε ποτέ να ‘ρθει. Θα μύριζες στο σώμα μου, θα μύριζες στην κεντητή υφαντή μαξιλαροθήκη του. Θα κένταγε η βραδιά πάνω μας, σβήνοντας τα ανολοκλήρωτά μας.
Σηκώνομαι βιαστικά με τη ζαλάδα της νύχτας να με οδηγεί. Η μέρα αρχίζει και πάλι. Αρπάζω το κινητό. Τσεκάρω τα mail μου. «Καλημέρα μικρή. Καληνύχτα για μένα». Μου επισυνάπτεις και μια φωτογραφία. Ώρα αποστολής 06.30. Μια φωτογραφία αξημέρωτη σχεδόν. Έχεις φωτογραφίσει το χέρι σου αγκαλιά με ένα μπουκάλι μπύρας άδειο και ένα χέρι θηλυκό σαν φίδι το τυλίγει. Έτσι απλά με δυο ξενυχτισμένα χέρια στην οθόνη του κινητού, ξερνάω το χτεσινό μου κρασί. Πετάγομαι στο μπάνιο και ρίχνω νερό στο πρόσωπό μου. Ο καθρέφτης μου θυμίζει πως εγώ είμαι αυτή που λείπει από τη ζωή και τον σπάω με μια γροθιά. Με ματωμένο το χέρι πιάνω πάλι το κινητό και σου απαντώ με ένα χαμογελάκι. Ξέρεις, από εκείνα τα χαμόγελα που δε συμφωνούν με την ευτυχία που προβάλλουν, απλά την καμουφλάρουν για να μη βγει η δυστυχία από πάνω και νικήσει.
Το μαξιλάρι με ικετεύει να σταματήσω να το μουσκεύω κρύβοντας μέσα του, τους σιωπηλούς λυγμούς μου. Το θυμώνω, το ξέρω, μα δε μπορώ να κάνω αλλιώς. «Κάθε πρωί τα ίδια» μου λέει οργισμένο. «Δε βαρέθηκες πια!», φωνάζει και κλαίω περισσότερο. Μπήγω τα νύχια πιο δυνατά στο κορμί του και σιωπά. Να δεις που το είχε και εκείνο ανάγκη να πονέσει…
Φοβερές εικόνες!Πολύ καλό!
Η περιγραφή,η αφήγηση και τα συναισθήματα τόσο έντονα που μας έκανες κοινωνούς μιας μοναδικής συγκίνησης!Μπράβο Μάχη!
Δυνατή η ιστορία σου Μάχη μου ξέχειλη από συναισθήματα και εικόνες!!! Μπράβο σου κορίτσι μου έχεις μιαν αλάθητη συνταγή στα χέρια σου που πάντα μας συνεπαίρνει και μας μαγεύει!!!
Σοφίες μου σας ευχαριστώ και τις 3. Με παίδεψε λίγο η τελευταία ανωνυμία αλλά γνώρισα…το γραφικό χαρακτήρα σου Σοφία μου 😉
Χαίρομαι που σας άρεσε. Ηταν μια διαφορετική συναισθηματική βουτιά. Καλό ξημέρωμα!
Να είσαι πάντα καλά Μάχη!Καλό βράδυ!
Ζεματάει ο λόγος σου Μάχη!!!
Πιο δυνατος δεν θα μπορουσε να ειναι τουτος ο μονολογος….μου αρεσε παρα πολυ!!Καλο ξημερωμα
Σε ευχαριστώ πολύ Λίτσα μου! Καλό ξημέρωμα!
Σε ευχαριστώ Αννα μου. Καλό μας ξημέρωμα!
τη να πεις.. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΣ ΑΝΘΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΜΑΧΗ.. ΤΑ ΣΕΒΕΙ ΜΟΥ ΚΟΠΕΛΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ..
Αχ αυτά τα μαξιλάρια…μοιάζουν με εξομολόγους…
και ακούνε με τ αφτιά τους, χίλιους δύο τόσους λόγους…
Πώς?Γιατί?Σε ποιόν?Και πότε?Λέξεις – λάβα στη στιγμή
Το μυαλό σαν πυρακτώνει με φλογίτσες το κορμί…
Τρυφερό κι ονειρεμένο αγκαλιάς ομοίωμα…
ΜΑΞΙΛΑΡΙ μου…μη γίνεις του ονείρου ικρίωμα!!!
ΜΠΡΑΒΟ, ΜΠΡΑΒΟ, ΜΑΧΗ ΜΑΣ!!!
Αγαπητή Δώρα, σε ευχαριστώ που διαβάζεις τα κείμενά μου και για τα τόσο όμορφα λόγια σου. Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Μα πότε προλάβατε και το ντύσατε με τόσους υπέροχους στίχους!!! Σας ευχαριστώ κυρία Χρυσούλα! την καλημέρα μου!!
Ο έρωτας αφηγείται και μονολογεί! Μπράβο Μάχη! Την καλημέρα μου!
.
”…Έφτιαξα τέλειους μονολόγουςστους διαλόγους μας για να ΜΕ πείσω και ύστερανα το βάλω σκοπό να πείσω και σένα…” Αυτ’ο δεν προσπαθούμε να κάνουμε συνήθως Μάχη μου στα προβλήματα που μας απασχολούν;;Μού άρεσε πάρα πολύ το κείμενό σου αυτό . Μοντέρνο θέμα και κυρίως μοντέρνος τρόπος γραφής Καλά δεν ομιλώ για την έμπνευση Εσύ και αυτή η κυρία σε άριστη σχέση. Μπράβο σου κορίτσι μου.
Ευχαριστώ πολύ Μαργαρίτα. Καλή σου μέρα!
Λένα μου ναι έτσι κάνουμε συνήθως δίκιο έχεις. Σε ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο και για τη μοντέρνα σου ματιά που θαυμάζω. Την καλημέρα μου!
Μπράβο Μάχη! Πάρα πολύ καλό κείμενο. Τρυπά κόκκαλα που λένε…. Τα μηνύματα του βροχή!
Σε ευχαριστώ Ελενά μου. Καλό βράδυ!
Μπράβο σου Μάχη μου! Τόσο δυνατές εικόνες, τόσο άμεσες! Συνέχισε έτσι!
Σε ευχαριστώ πολύ για την ενθάρρυνση.. Καλό σου υπόλοιπο καλοκαιριού!