19.12.2018

Το μπλόκο της ζωής

Κυκλικές φόρμουλες ανερμάτιστων παθών.
Πού είσαι; Σε ψάχνω. Στο τώρα, στο χθες, στο πάντα.
Σκέψου αυτά που σου λέω. Μην κοιτάς την κωφάλαλη κυρία
που ανεβαίνει νωχελικά τις σκάλες του λεωφορείου.
Φως μου. Σώσε με. Τι αποπνικτικοί που είναι οι άνθρωποι.
Είναι πραγματικοί. Κοιλιά τουμπανιασμένη από ξεφυλλισμένες
σκέψεις, όχι παστρικές.
Δεν θέλω να αισθάνομαι αποτυχημένος.
Δεν θέλω να είμαι αποτυχημένος.
Οι κρύες κομπρέσες εναλλάσσονται με αδιάφορα βλέμματα.
Τα κρασιά να γίνουν δύο. Πολύ πίνεις. Τι άγνοια.
Μιλούν την δική τους γλώσσα. Φοβάμαι τα σκυλιά. Περιμαζέψτε τα.
Τι οπτασίες ηδονής οι λιγδιασμένοι μασκοφόροι.
Μας θεώρησαν ξεχωριστούς, γι’ αυτό μας επέλεξαν.
Φάτσες ηλιθίων. Μόνο αυτά πήραμε, βιβλία είδατε;
Αναίρεση-αναίρεση, φόβος- φόβος. Σας μισώ.
Είμαι μια ηλίθια, μια ηλίθια, μια ηλίθια. Σε ευχαριστώ.
Κιτρινισμένα, αφυδατωμένα πρόσωπα. Δεν θέλω να καταλήξω
έτσι. Πόσο κάνουν;17Ο.
Μετράμε τις ώρες με το σταγονόμετρο. Μας πείραξε το κρασί.
Ξεγυμνώνεται ο άνθρωπος. Να τον καταδικάσω;
Τι ειρωνεία! Είμαι καλά. Τί συνέβη παιδιά;
Λαθρέμποροι αυταπατών κάνουν συγκέντρωση για αξιολόγηση
πωλήσεων. Εμπρός στο μπλόκο της ζωής.
Το χέρι σου ζεστό ανάμεσα στα σφριγηλά μου στήθη.
Είμαι ξοφλημένη. Είμαι παιδί. Πώς θα ζήσω; Πίκρα, πίκρα, πίκρα…
Δεν γνώρισες τίποτα. Διάσπαρτα τα κλασσικά έργα στη μνήμη μας και
τα τσιγάρα μας.
Για πότε η προσγείωση στην επόμενη συννεφούλα;

 

_

γράφει η Βασιλική Κουτσανδριά

Ακολουθήστε μας

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Ας πάρουμε τον Σπαρτιάτη Λεωνίδα: παρήγγειλλε στην Βασίλισσά του να μην κλάψει · διότι «Ω ξειν αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι...». Έτσι κι έμεινε στην αιωνιότητα, που με όσες δυνάμεις του απέμεναν έριξε το βέλος στον Ξέρξη....

Η Ροή

Η Ροή

Θολός ο ουρανός, το σκέπαστρο ασταθές. Μας παρασέρνει μια ροή αδιάκοπη.  Αναποφάσιστος ο κόσμος, μπερδεμένος, στα σύννεφα και στα πρέπει.   Χρώματα πάνε και μπερδεύονται στη ροή. Ένα συνεχές σουλατσαρισμα σε ψεύτικες ανάγκες  Να έχεις αντί να είσαι.    Μα πώς...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Η Ροή

Η Ροή

Θολός ο ουρανός, το σκέπαστρο ασταθές. Μας παρασέρνει μια ροή αδιάκοπη.  Αναποφάσιστος ο κόσμος, μπερδεμένος, στα σύννεφα και στα πρέπει.   Χρώματα πάνε και μπερδεύονται στη ροή. Ένα συνεχές σουλατσαρισμα σε ψεύτικες ανάγκες  Να έχεις αντί να είσαι.    Μα πώς...

Η φθορά της φωνής

Η φθορά της φωνής

Μίλαγα κάποτε με κραυγές που άναβαν σπίρτα στους τοίχους, τώρα η φωνή μου είναι σκιά — ένα σούρσιμο σε παλιό πάτωμα. Ήταν θηρίο κάποτε, κοφτερή σαν μεταλλικό σύρμα, μα τη φίμωσαν με λόγια, με βελόνες, με καθρέφτες. Η φθορά δεν ήρθε με κραυγές αλλά με ψίθυρους, με τις...

Σκοπώ

Σκοπώ

Πορεία ατελείωτη, ζωή και παιχνίδι,Ατέλειωτο πάλι, μικρό μυστικό,Τέλεια, δεν είμαι μικρή, παραμένω,Το τέλος προσμένω από κάθε σκοπό. Προσμένω τη νίκη σε κάθε σταθμό,Ζωή και παιχνίδι, ακόμη σκοπώ,Ζεστό τραγουδάκι, γεμάτη καρδιά,Τελειώνει ο πόνος, μα άδεια αγκαλιά....

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου