Μέσα στην ησυχία σε γνώρισα,
η απουσία εχει το άρωμα σου.
Κι η σκέψη τρέχει να προλάβει,
μην φύγεις τελείως και χαθείς.
ποιά υπερκόσμια αυγή σε φέρνει πίσω.
Αν έχει ο παράδεισος λουλούδια,
όλα έχουν το χρώμα των ματιών σου,
το χρώμα τ’ ουρανού.
Κι αν σ’ ωκεανό πνίγονται τα όνειρα μου,
Γέμισε από τα στείρα δάκρυα της λησμονιάς.
Νύχτες χωρίς φεγγάρι,
ημέρες δίχως δάκρυ,
και το ρολόι γυρνά
γύρω από τον αρραγή χρόνο.
Χρόνε δήμιε του έρωτα.
_
γράφει o Αλέξανδρος Παπαδόπουλος
Ακολουθήστε μας
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
Κοιτάζοντας στο απέναντι χαγιάτι, ενός παιδιού την ομορφιά ατενίζω. Σαν θαλλός, γερμένο προς τον ήλιο, με γέλιο τιμαλφές και φωτεινό. Έχοντας ακτίνες να το ακολουθούν, σαν προβολείς θεάτρου. Προσοχή! Η αυλαία κλείνει. Κοιτάζοντας στο απέναντι χαγιάτι,...
Τη χαραυγή ντύνεσαι Αφροδίτη ήλιος χρυσός το απομεσήμερο στο έρεβος ασημένιο φεγγάρι. Κι εγώ, καταδικασμένος να ζω, σ’ ένα μόνο γαλάζιο αστέρι να θαυμάζω όλα τα άλλα. Σε όλα τα άλλα είσαι εσύ... εγώ... ένας ταπεινός στρατιωτάκος του σύμπαντος που με διάλεξε να σε...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Επιμέλεια άρθρου
Διαβάστε κι αυτά
Τη χαραυγή ντύνεσαι Αφροδίτη ήλιος χρυσός το απομεσήμερο στο έρεβος ασημένιο φεγγάρι. Κι εγώ, καταδικασμένος να ζω, σ’ ένα μόνο γαλάζιο αστέρι να θαυμάζω όλα τα άλλα. Σε όλα τα άλλα είσαι εσύ... εγώ... ένας ταπεινός στρατιωτάκος του σύμπαντος που με διάλεξε να σε...
Πλέουμε στο κουφάρι του καλοκαιριού Δίπλα μας κόλποι, ο Μέγας Γυαλός, η Μικρή Άμμος νησιά, της Αποκάλυψης, της Παναγιάς, της Λαγνείας Διαβήκαμε στον καιρό και σε μέρη δύσβατα Μάθαμε να χωρίζουμε τις θύμησες όπως χωρίζουν τα νησιά τους ανθρώπους τους -ντόπιοι,...
Με την πρώτη συννεφιά του Σεπτέμβρη χρωματίζονται τα όμορφα που θα έρθουν. Αρκεί να θες να τα δεις… Όπως θα οδηγείς στη μεγάλη βαρετή ευθεία ενός ατέλειωτου, σκληρού και άχρωμου καλοκαιριού, μη ξεχαστείς! Να στρίψεις στην τελευταία έξοδο. Σ ’αυτή που γράφει… “Μωβ,...
0 Σχόλια