Τρεις μικρές προσεγγίσεις του Δημήτρη Π. Μποσκαΐνου για “Το παιδί εντός”

sad_boy

Καθρέφτης
(χαρίζεται στη “νονά” του, Έφη)

Ξύπνησα ξαφνικά, μέσα μου κι  έξω
Κι είδα με τρόμο πόσο έπρεπε  να σκάψω
Πόσες συνήθειες μου, με μιας να πάψω,
Με το παιδί εντός μου για να παίξω.

Καθόταν μονό με σφιχτά κλειστά τα μάτια
Σαν να μην ήθελε  ξανά να με κοιτάξει
Χωρίς φτερά,  ένα πουλί πώς να πετάξει;
Κι ο ουρανός τεμαχισμένος σε κομμάτια.

Έμεινα κάθιδρος εκεί να το κοιτάζω
Ο τρόμος  μ έκανε να θέλω πια να φύγω
Ακόμα ένα εμπόδιο ν αποφύγω
Κι αυτή τη γλώσσα, που ‘χα πάψει να διαβάζω

Το στόμα του άνοιξε σε μια κραυγή στεντόρεια
Μες στο λαγούμι  από σεισμό έπεφτε χώμα
Ίσως δεν τέλειωσαν τα πάντα, ίσως ακόμα
Για φως κι αλήθειες να υπάρχουν περιθώρια.

Κάποτε, στον καθρέφτη είδα εμένα
Πέταξα τα ντυμένα όμορφα-σάπια
Δεν θα χαμογελούσα πια με χάπια
Με το παιδί εντός μου πάλι,  γίναμε ένα.

leg_doll

Ανάνηψη
(στην Άντα και στο δικό της 3ο παιδί…το εντός της)

Διεκομίσθην ματωμένος στην ανάνηψη
Προσέκρουσε  σε τοίχο αδιαφορίας
Και δε φορούσε  ούτε  ζώνη ασφαλείας
Μίλησαν για απροσεξία με κατάνυξη…

Απινιδώσεις ζωντανεύουν το κορμί
Κι αυτό κινείται  ασυνάρτητα σαν κούκλα
Κανείς δεν είδε εκείνη τη σγουρή τη μπούκλα
απ το παιδί εντός του, στην νεκροτομή.

Ώρα  θανάτου δύο

oldwoman_mask

Πολύ κακώς
(στη Μάχη… για όσες δίνει, μέσα κι έξω της )

Όσο γερνάς, τόσο δε θέλεις…
Πολύ κακώς.

Έξω κοιτάς. Και σε καθρέφτες
Άσπρα μαλλιά, ρυτίδες σε τρομάζουν
Τη μαύρη κάπα, το δρεπάνι
αποστρέφεσαι
Πολύ κακώς.

Όσο γερνάς, κοίταγε μέσα
Κι εκεί θα δεις ότι μικραίνεις
Μια στο θάνατο τραβάς
Μια ξεμακραίνεις.
Πεθαίνεις. Κι ότι
Έφτανες ξανά στη Μήτρα…
Πολύ κακώς.

_

γράφει ο Δημήτρης Π. Μποσκαΐνος

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 21 – 22 Ιουνίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 21 – 22 Ιουνίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Είναι αβάσταχτος αυτός ο πόνος

Είναι αβάσταχτος αυτός ο πόνος

με κοιτάς με ένα βλέμμα λυπημένο  με ρωτάς γιατί το δικό μου φαίνεται τόσο χαμένο… δεν έχω απαντήση σε αυτό, τέτοια εποχή σκόπευα να χαθώ· πονάω, μα ξέρω να το κρύβω δεν θέλω με τέτοια λόγια εσένα να θλίβω διψάω για ανακούφιση μα ο,τι κάνω είναι λίγο· φοβάμαι τον...

Δεν φταις εσύ

Δεν φταις εσύ

Δεν φταις εσύ…Εγώ σε επινόησα,σε έπλασα,σε ονειρεύτηκα. Σβήσε της απόγνωσης το βλέμμα,δεν φταις εσύ. Η τιμωρία μου –Η παγερή σου σιωπήΑντέχω,μα όχι και τις τύψεις σου… Μόνη μου ξενύχτησα…Και ένα πρωίτην εικόνα σου έκλεψακαι την κουβαλάω μαζί μουόπου και αν...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Δεν φταις εσύ

Δεν φταις εσύ

Δεν φταις εσύ…Εγώ σε επινόησα,σε έπλασα,σε ονειρεύτηκα. Σβήσε της απόγνωσης το βλέμμα,δεν φταις εσύ. Η τιμωρία μου –Η παγερή σου σιωπήΑντέχω,μα όχι και τις τύψεις σου… Μόνη μου ξενύχτησα…Και ένα πρωίτην εικόνα σου έκλεψακαι την κουβαλάω μαζί μουόπου και αν...

Δεκαπενταύγουστου προσδοκία

Δεκαπενταύγουστου προσδοκία

Χρωστάει ένα «Σ’ αγαπώ», κατανυκτικά εξερχόμενη από τον Ναό, του Δεκαπενταύγουστου.   Βαδίζει, ρίχνει στη θυρίδα, γράμμα προς το Επέκεινα, κορμιά, ζαριά και τρένα, προσπερνούν, την τελευταία ελπίδα.   Κι όμως εκεί στις μεγαλουπόλεις, κρύβουν εκπλήξεις και γέφυρες, σε...

400TX

400TX

Πολλές φορές, αν θαρρείς πως είναι αλήθεια αυτό που ξεστομίζεις, ατενίζοντας τον θολό, μακρινό ορίζοντα που απλώνεται στο ενιαίο απογευματινό φως, με απόσταση που ίσως προβάλλεται, σε εύθυμο χάρακα σπουδαστή - αρχιτέκτονα, σχεδιάζοντας ο ίδιος με ακρίβεια κάτοψη ιερού...

4 σχόλια

4 Σχόλια

  1. Άννα Ρουμελιώτη

    Δεν βρίσκω λόγια Δημήτρη……..πραγματικά συγκλονιστικά ….και τα τρία ποίηματά σας με άγγιξαν …… όχι μόνο γιατί το ένα το αφιερώνετε σε πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο….. σπαρακτική γραφή…..

    Απάντηση
  2. Μάχη Τζουγανάκη

    Δημήτρη, σκληρή και ενοχική η ποίησή σου με σκοπό να μαλακώσει και να αθωώσει το παιδί εντός μας. Να δικαιώσει την ύπαρξή του, να υπενθυμίσει την ανάγκη συνύπαρξης μαζί του.

    Σε ευχαριστούμε για αυτήν την τριλογία και σε ευχαριστώ προσωπικά που χωρώ στις αφιερώσεις μιας τέτοιας σοβαρής υπενθύμισης…

    Πάντα δημιουργικός

    Απάντηση
  3. drmakspy

    Τελικά είμαστε πολλοί μ’ αυτό το παιδί εντός μας ολοζώντανο… Τουλάχιστον το ένα λέει πως ξαναβρεθήκατε μαζί του… Πάλι καλά… Είδα λίγο από εμένα σε αυτά τα ποιήματα… Κι έτσι βαθμολόγησα συναισθηματικά…

    Απάντηση
  4. Δημήτρης Π. Μποσκαίνος

    ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΣΑΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ….

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *