Τώρα ξέρεις…
Τώρα ξέρεις πως το τοπίο λάμπει μόνο μπρος σου
και σκοτεινιάζει πίσω σου...
Τώρα ξέρεις πως η θάλασσα
τραγουδά το αέναο τώρα…
Την ακούς;
Τότε ξέρεις πού έσφαλλες…
Τώρα ξέρεις πως η αγάπη γεννιέται στο φως
και πεθαίνει στο σκοτάδι…
Τώρα ξέρεις πως οι εραστές του μέλλοντος
κρατούν γομολάστιχα στα χέρια
για να σβήσουν από τα μάτια σου
τους εραστές του παρελθόντος…
Τώρα ξέρεις ν’ αναγνωρίζεις τα πρόσωπα
μέσα στο φόντο της στιγμής…
Τώρα ξέρεις ν’ αγαπάς…
σε χρόνο ενεστώτα…
Τώρα ξέρεις πως η παιδικότητά σου
δε ζωντανεύει με δάκρυα
ανώφελα, πεισματικά,
αλλά ανασαίνει εντός σου,
στην ψυχή μιας γυναίκας που έμαθε….
Τώρα ξέρεις και τη νίκη και την ήττα.
Τώρα ξέρεις το παιχνίδι!
Τώρα ξέρεις πως οι ορθές γωνίες ενός τριγώνου
ήταν αυταπάτη
για να ξεφύγεις από το τετράγωνο
της λογικής
που αποκλείει τον πόνο…
Τώρα ξέρεις να ερμηνεύεις και τα τρίγωνα
και τα τετράγωνα
και τα πολύγωνα…
Τώρα ξέρεις την πρόφαση…
Τώρα ξέρεις πως η δύναμη σκοτώνει τη θλίψη
και η αλήθεια το ψέμα…
Αλλά ξέρεις ακόμη
πως τίποτα δεν έμαθες…
_
γράφει η Χριστίνα Ταράτσα
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Στα μάτια μας εξελίσσεται σιγά σιγά η σοφία της ζωής και η ομορφιά του αγνώστου…Φωτίζει το μπροστά σκοτεινιάζει το πίσω…σαν διαδρομή αυτοκινήτου μέσα στη νύχτα…
όμορφο το μάθημα ζωής που περιγράφετε..
[…Τώρα ξέρεις πως η δύναμη σκοτώνει τη θλίψη
και η αλήθεια το ψέμα…
Αλλά ξέρεις ακόμη
πως τίποτα δεν έμαθες…]
Σοφότατο!Όσο ζούμε μαθαίνουμε!Πολύ όμορφο το ποιημα σας!!
Πολύ πολύ όμορφο!!!!
Γνωρίζουμε τα πάντα,
μέχρι την στιγμή που κάτι συμβαίνει
και μας αποδεικνύει πως τίποτα δεν ξέρουμε.
Συνήθως όλοι τα ξέρουμε όλα
και έχουμε άποψη για όλα.
Όμως, όπως ο σοφός Σωκράτης είπε:
“Ἓν οἶδα ὅτι ουδὲν οἶδα”
“Τώρα ξέρεις πως οι ορθές γωνίες ενός τριγώνου
ήταν αυταπάτη
για να ξεφύγεις από το τετράγωνο
της λογικής
που αποκλείει τον πόνο…”
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!!