4.07.2015

Υπάρχει ελπίδα, της Χριστίνας Σουλελέ

Όσο υπάρχουνε λουλούδια

που σηκώνουν το κεφάλι

στο χιονιά

κι όσο ακούγονται τραγούδια

πάνω στα γυμνά κλαδιά

όσο μια αχτίδα δραπετεύει

από το σκοτάδι το πυκνό

κι αρχίζει να αχνοφαίνεται η μέρα

υπάρχει μάτια μου ελπίδα.

Κι εσύ μου στέκεις άπραγος

πάνω στον άνυδρο

τον βράχο τον ξερό

και μοιρολόι στήνεις

για τα χαμένα άνθη σου

τα άηχα τραγούδια

και το σκοτάδι το πυκνό

που στάθηκε εμπόδιο

στην απαρχή της μέρας σου.

Μάθε λοιπόν

πως

με μια ελπίδα κι έναν αγώνα

μ’ ένα τραγούδι και μια ψυχή

έτσι αξίζει ο καθένας

ν’ αντικρύζει

και με ρόδινο χρώμα να βάφει

την κάθε του Ανατολή.

 

_

γράφει η Χριστίνα Σουλελέ

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/2a72XROiaaUΚαθημερινή https://youtu.be/TvC4bKhFsr8?si=NU_CAZ-ZoUZtWPeR https://youtu.be/x7nNBchmgw8?si=kp3f-okyaaz7rDHxΠρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των...

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Φόβος Φοβάμαι.  Φοβάμαι πως θα ’ρθει εκείνη η μέρα που μονάχα θα υπάρχω, μα δεν θα ζω. Ένα χέρι πλησιάζει.Είναι κρύο.Φοβάμαι.Το χέρι που κάποτε αγκάλιαζε τις πληγές μου – ή έτσι νόμιζα, τουλάχιστον –τώρα έχει γίνει ένας βαρύς βράχος που προσπαθεί να με αφανίσει....

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Χθες, με μια κίνηση ηχητική και πρόσχαρη, άναψα τα κεριά που έχω στο σαλόνι μου. Όχι όλα ▪︎ μόνο εκείνα που μου πρόσφεραν την χαρά της συμμετρίας. Μα το ξέρεις▪︎ ακόμα και εκεί πρέπει να υπάρχει μία τάξη έτσι για να πιστέψω πως μπορώ να γαληνέψω το εσωτερικό μου χάος....

Δεν έχω οξυγόνο

Δεν έχω οξυγόνο

Σας παρακαλώ, κύριε, δεν έχω οξυγόνοΑφήστε να με αναπνεύσω Εκκωφαντική σιωπή ναρκοθέτησε το πεδίοΒαραθρώδες κενό μες στης γης τα αποκαΐδιαΗ φύση κλαίει, σπαράζει, θρηνεί, μεμψιμοιρεί και σκούζειΕκφωνεί τον επικήδειο λόγοΜπροστά σε μαρμαρωμένο ακροατήριο των ψυχών Σας...

10 σχόλια

10 Σχόλια

  1. Παναγιώτης Σκοπετέας

    Μάθε λοιπόν
    πως
    με μια ελπίδα κι έναν αγώνα
    μ’ ένα τραγούδι και μια ψυχή
    έτσι αξίζει ο καθένας
    ν’ αντικρύζει
    και με ρόδινο χρώμα να βάφει
    την κάθε του Ανατολή …

    Αγιασμένος εκείνος
    ο άνθρωπος που τον
    βούρκο, τον μετασχηματίζει
    σε εργοστάσιο ελπίδας !

    Ευλογημένος εκείνος
    ο άνθρωπος, που,
    στης λάσπης τα νερά,
    απεργάζεται το όνειρο
    και την ημέρα εκείνη
    που η Σταυρική οδός θα ευγνωμωνείται
    αποστέλλοντας το δόξασμά Της στον Νου που δοκιμάστηκε …

    Γιατί χωρίς Αυτήν,
    άλουστο το δώρο τ᾽ ουρανού και
    άνοστη η οσμή της Αθανασίας και του Απείρου
    από το μοσχομύρισμα της Σοφίας …
    από τ᾽ αλάτι
    της Καρτερίας,
    του Ήθους,
    της Υπομονής … !

    Θαυμάσιο Χριστίνα …
    Με ενέπνευσε …

    Καλές ελπίδες …

    Απάντηση
  2. Χριστίνα Σουλελέ

    Σας ευχαριστώ Κύριε Σκοπετέα.
    Τις σκέψεις αυτές τις άφησα πάνω σε ένα χαρτί , αυτή τη βδομάδα , που με κυρίευσε όχι φόβος αλλά θυμός και πείσμα. Η φωτογραφία του μικρού κρόκου που σηκώνει το κεφάλι στο χιονιά μου δίνει ελπίδα . Θέλει δύναμη , ψυχή και πείσμα για να τα βάλεις με χιονιάδες. Όταν όμως καταφέρεις να νικήσεις το φόβο σου και να κρατήσεις έστω και μια μικρή σπίθα αναμμένη , τότε η ομορφιά είναι απερίγραπτη.
    Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς ο ένας πρέπει να εμπνέει τον άλλον.

    “Αγιασμένος εκείνος
    ο άνθρωπος που τον
    βούρκο, τον μετασχηματίζει
    σε εργοστάσιο ελπίδας !”

    Μόνο αυτός θα βρει τη δύναμη να αγωνίζεται…

    Απάντηση
  3. Ανώνυμος

    Όταν ρώτησαν τον Αριστοτέλη, τι είναι ελπίδα; απάντησε λιτά:”Το όνειρο ενός ξυπνητού ανθρώπου”. Θέλω να πιστεύω Χριστίνα μου πως ο χιονιάς θα εξαφανιστεί, τα λουλούδια θα μοσχοβολήσουν, οι καρδιές μας θα ανθίσουν, το σκοτάδι θα διαλυθεί και το χαμόγελο θα χαϊδέψει τις καρδιές μας!!!!!!!!!!

    Μαριάνθη Παπάδη

    Απάντηση
    • Χριστίνα Σουλελέ

      Η ελπίδα είναι αυτή που μας κάνει να παίρνουμε δύναμη , θάρρος. Είναι εκείνο το φως που φωτίζει τα σκοτάδια μας και ζεσταίνει τους χιονιάδες μας. Κάποτε χαμηλώνει, κάποτε δυναμώνει, αλλά πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή. Να προσέχουμε να κρατάμε τη δική μας ελπίδα αναμμένη και να τη δίνουμε και στον άλλο που του λιγόστεψε κάποια στιγμή και είναι ανθρώπινο. Εμείς δε, που ερχόμαστε σε επαφή με παιδιά δεν πρέπει να την αφήσουμε στιγμή από τα μάτια μας..

      Απάντηση
  4. Μάχη Τζουγανάκη

    Όταν είχα δει τη φωτογραφία σου χαμογέλασα, τώρα που τη συνεδεσες με τόσο δυνατούς στίχους τη λάτρεψα! Εύγε Χριστίνα.

    Απάντηση
    • Χριστίνα Σουλελέ

      Σε ευχαριστώ Μάχη μου! Η φύση μας διδάσκει και μας δίνει ελπίδα. Γιατί νομίζεις ότι είμαι τόσο συχνά κοντά της;

      Απάντηση
  5. Μαριάνθη Πλειώνη

    Υπέροχο ταίριασμα εικόνας και στίχων…!!! Μας γέμισες με τα χρώματα της ελπίδας και της αισιοδοξίας!!!!

    Απάντηση
    • Χριστίνα Σουλελέ

      Τα μάτια μας ανοιχτά μην τυχόν και χάσουμε ελπίδα και αισιοδοξία. Σε ευχαριστώ Μαριάνθη μου!

      Απάντηση
    • Χριστίνα Σουλελέ

      Σε ευχαριστώ Ελένη!

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου