Χαρά και λύπη, πόνο και θυμό
σε μια τηλεφωνική γραμμή
κωμωδία και δράμα μαζί
ειρωνεία γελούν και οι καημοί
Πως να σ’ ακούω, πες μου πως
μέσα από όλες τις φωνές
πως να ακούσω τι μου λες
μια σύνδεση μονάχα και θες
Το σύρμα, μου πγίνει τον λαιμό
η φωνή του χωρισμού, μια στιγμή
σαν ψέμα, και με πήραν οι λυγμοί
δεν ξέρω πως χτυπάνε οι σφυγμοί
Κλείσε κλείσε την γραμμή
Εγώ σ’ αγαπώ ακόμα πιο πολύ
Φάρσα
Τα χείλη γελούν
Φάρσα ?
Τα μάτια δακρύζουν
Ποιός ακούει?
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Πολύ ομορφο!
Ευχαριστώ να είστε καλά
Ωραίο και δυνατό το ποίημα σας Σοφία. Μπράβο σας!!!