Φωνές

Ακούει τις φωνές, μακρινές, οικείες

Τρέμει στο νόημά τους

Αναγνωρίζοντας αλήθειες

Αμήχανος, ανίκανος να αντιδράσει

Διστακτικός στις αντιλήψεις τους

Απρόθυμος να παραδεχτεί τις αποτυχίες του

Όπως εκείνες τις φορές που έμεινε αβοήθητος

Όταν λαχταρούσε αναγνώριση και ανταπόκριση

Όταν θρηνούσε απογοητευμένος

Παγιδευμένος εντός και εκτός.

Ακούει τις φωνές αυτές, πάνω από την οχλοβοή

Και ξέρει ότι τον καλούν, ικετεύοντας

Γνωρίζει ότι θα πρέπει να απαντήσει

Μα παραμένει προστατευμένος στη σιωπή του

Στην απαρηγόρητη εσωτερική αναταραχή του

Και στις συμπτώσεις που εξηγούνται, μα κατανοούνται λίγο

Και γνωρίζει καλά ότι η σιωπή του είναι εκκωφαντική

Συντονισμένη στο μοιρολόι, δελεαστική, απειλητική.

Ακούει τις φωνές αυτές, μα δεν μπορεί, δεν θα απαντήσει

Δεν θυμάται, όπως προφανώς κάνουν κι άλλοι

Δεν προσαρμόζει τον εαυτό του στην εικόνα

Ξέρει ότι είναι προσκολλημένος, ο τελευταίος τροχός

Και ασφυκτιά μέσα στο προστατευτικό κουκούλι του

Γνωρίζοντας πως η μεταμόρφωση θα αργήσει

Και καθυστερεί, γιατί προέχει η ασφάλειά του

Και γιατί ίσως μια πρόωρη εμφάνιση

Φέρει καταστροφικά αποτελέσματα -έχει ακόμα τις ουλές.

Ακούει τις φωνές αυτές, παθητικά, απόμακρα

Ένα πλήθος φωνές μέσα σε έναν κυκεώνα θορύβου

Ακολουθώντας μερικές, ώσπου να σκοντάψει σε κάποιες άλλες

Κραυγές, εξοργισμένες, εκτεθειμένες και ευάλωτες

Γυμνές και θυμωμένες, απρόθυμες να παραχωρήσουν και ανίκανες να αρνηθούν

Εκνευρισμένες στον αντίλαλο της ματαιότητας και της αυταρέσκειας

Ενοχλημένες, εξοργισμένες, ταπεινωμένες, ντροπιασμένες.

Ακούει τις φωνές αυτές, πεισματάρες, αδυσώπητες

Ξέρει πως δεν είναι η ώρα και δεν βιάζεται

Συμπάσχει μα αυτούς που περιμένουν χρόνια

Αγανακτεί με την εισβολή τους

Μα η δράση δεν φέρνει πάντα αντίδραση

Η άλογη απομόνωση έγινε πυρήνας της ύπαρξής του.

«Παράτα τες» σκέφτεται, «άστες να επιμένουν»

Ας βρουν αλλού διέξοδο, ακροατήριο, φόρουμ

Ας ουρλιάζουν κι ας χτυπιούνται, άλλους θα σύρουν στο σκοπό τους

Ας δρέψουν τους καρπούς των κόπων τους κι ας περιμένουν

Μαζί με όλους τους άλλους

Αυτός δεν θα βιαστεί.

_

γράφει η Βασιλική Δραγούνη