Φυλακή

Δημοσίευση: 20.12.2017

Ετικέτες

Κατηγορία

Έχω έναν μικρό κόσμο μέσα στο μυαλό μου που με βασανίζει, ένα στενό δωμάτιο που μοιάζει φυλακή. Μέσα εκεί μεγάλωσα και έμαθα να περπατώ, να μιλώ, να διαβάζω, να σκέφτομαι, να κρίνω τη ζωή μέσα από τοίχους. Ώσπου μια μέρα έκλεισα τα μάτια και δραπέτευσα κρυφά από το μυαλό μου. Τότε ήταν που άρχισα να ζω σε έναν άλλο κόσμο, άγνωστο.  Ο νους κατάλαβε ότι έλειπα και έστειλε την εταίρα λογική να με συναντήσει. Δεν αντιστάθηκα στις προτάσεις της, γύρισα πίσω στο κελί συμμορφωμένος. Όταν έπιασα την πένα μου για να απομνημονεύσω το ταξίδι, ένιωσα πια πως ο τοίχος είναι μια δική μου ερμηνεία και η εταίρα δικό μου παιδί. Όλα χρειάζονται προσοχή και αγάπη για να μεγαλώσουν, ακόμα και εκείνα που στοργικά σε βασανίζουν.

_

γράφει ο ΝΤΕΝΗΣ

Ακολουθήστε μας

Η μικρή μας γειτονιά

Η μικρή μας γειτονιά

Η τηλεόραση ανοιχτή χωρίς ήχο, να φωτίζει με τις λάμψεις της, το σκοτεινό διαμέρισμα, ρίχνοντας σκιές σαν ανταύγειες στις νυχτερινές κουρτίνες που ανεμίζουν σαν μαύρα πέπλα, σκεπάζοντας τον Πέτρο από τον κάτω κόσμο. Ο Πέτρος ξεσκεπάστηκε από το χοντρό, ζεστό πάπλωμά...

Χρόνια ευλογημένα

Χρόνια ευλογημένα

Δυο κύριοι του καλού κόσμου κατοικούν στο ισόγειο σπίτι της διώροφης οικοδομής του σήμερα. Ένα νιόπαντρο ζευγάρι έχει νοικιάσει τον κάτω όροφο, και η Μαργαρίτα κατοικεί πάνω, στο δικό της σπίτι, που της έχει απομείνει από τη γιαγιά της. Μια κρυφή, κοινή πόρτα, κάτω...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Χρόνια ευλογημένα

Χρόνια ευλογημένα

Δυο κύριοι του καλού κόσμου κατοικούν στο ισόγειο σπίτι της διώροφης οικοδομής του σήμερα. Ένα νιόπαντρο ζευγάρι έχει νοικιάσει τον κάτω όροφο, και η Μαργαρίτα κατοικεί πάνω, στο δικό της σπίτι, που της έχει απομείνει από τη γιαγιά της. Μια κρυφή, κοινή πόρτα, κάτω...

Routine

Routine

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν ίσως η μόνη γυναίκα στον κόσμο που ξέβαφε τα χείλια της! Έμοιαζε με εξώφυλλο ακριβού περιοδικού πολυτελείας που κανείς δεν μπορούσε να (εξ)αγοράσει. Είχε φίλους. Πολλούς και λίγους. Οι πολλοί της φίλοι, σαν τα πουκάμισα τα αδειανά...

Pure

Pure

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν βασίλισσα, αυτό της είχαν πει από μικρή. Κι εκείνη το είχε πιστέψει. Μέχρι τη μέρα που γνώρισε ένα αγόρι κι εκείνος της είπε ότι την αγαπάει. Βρέθηκε σε δύσκολη θέση, δεν ήταν βλέπεις του κύκλου της. Πάλεψε με τον εαυτό της όπως...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου