Οι ενοχές

Οι ενοχές τα βράδια μου κτυπούσαν την πόρτα

μου επέστρεφαν

ό,τι ήθελα να διώξω μακριά.

Ξυπνούσα βράδυ,

στ’ άγρια  μεσάνυχτα

πάλευα τον εφιάλτη, εξόρκιζα τις ενοχές.

Τις κυνηγούσα με μανία, κ’ έλεγα «τ’ άλλο βράδυ

θα οπλιστώ γερά

μ’ εφόδια και πανοπλία, κάποτε θα ’ρθει

η χαριστική βολή

και θριαμβευτής θα επιστρέψω να κοιμηθώ

με πόρτες και παράθυρα ανοιχτά».

Τελευταία μου κτυπούν και τους ανοίγω

με το πρώτο κτύπημα,

αφήνω τα παράθυρα ανοιχτά

και μπαίνουν.

Τώρα, δεν έρχονται κι ανησυχώ.

Τυχαία, ένα βράδυ, είδα να περνά μια από μακριά.

Έτρεξα… «σας περιμένω. Πότε θα ’ρθείτε;»

Έχουμε αποδεκατιστεί… μου απάντησε,

έχουμε μείνει ελάχιστες

δεν κυνηγούμε τώρα πια τον κάθε τυχόντα.

Ψάχνουμε αυτούς που αξίζει

ψάχνουμε αυτούς που είναι άξιοι

να έχουν ενοχές.

Άτιτλο VI

Στο βιογραφικό μου

δεν αναφέρω λεπτομέρειες του βίου μου,

λ.χ. που έχω γεννηθεί και πόσες φορές έχω πεθάνει.

–

Ο Χριστόδουλος Καλλίνος γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου 1974 στη Λευκωσία  1974 όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε Φιλολογία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Birmingham. Ποιήματα, μελέτες και κριτικά κείμενα του δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Είναι λυρικός και υπαρξιακός ποιητής και αφιερώνει ποιήματα σε φίλους και στις γυναίκες που αγαπά.

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!