4.06.2018

Χρόνε ατίθασε

Σαν αγέρας χτυπάς το παράθυρο της καρδιάς μου

Τις χαρές σαν φύλλα στους δρόμους τις σκορπάς

κι όλα τα δάκρυα στον κήπο της μοναξιάς μου

τα κρατάς για να ποτίζεις τα άνθη τις λύπης μου

 

Χρόνε ατίθασε

Χρόνε αδίστακτε

Φονιά των ωρών μου

Γεννάς τα λεπτά και τα θανατώνεις κι ας έχουν ακόμα

τον ομφάλιο λώρο κληρονομιά τους

Περνάς από μπροστά μου με το χαμόγελο της ειρωνίας

Με το βλέμμα του νικητή ενός αγώνα άνισου

 

Χρόνε Άχρονε

Χρόνε αδιάκοπε

Δούλος σου είμαι μικρός

Το γνωρίζω

Το βλέπω

Το νιώθω

 

Μα ελέησέ με

Κάνε τις αλυσίδες μου ελαφρύτερες

Δώσε στα χέρια μου περισσότερη κίνηση

και επίτρεψε στην πέτρα της καρδιάς σου να χαράξω το όνομά μου.

_

γράφει η Χριστίνα Γαλιάνδρα

Ακολουθήστε μας

Το Αλάτι των Ονείρων

Το Αλάτι των Ονείρων

  Σε ένα ψαροχώρι γεννήθηκα,  εκεί, δίπλα στο κύμα και την αρμύρα, έχτισα τα όνειρά μου. Με το πρώτο φως άκουγα τις βάρκες  να σπάνε τη σιωπή του πρωινού  και τις φωνές των ψαράδων να μπλέκονται με το τραγούδι του ανέμου. Εκεί, έμαθα να διαβάζω τα σύννεφα,  να...

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Αντανακλάσεις

Αντανακλάσεις

Απ’ την χερσόνησο του Σίτβε, μέρος εξωτικό μα όχι ξακουστό, από το πιο απόμερο σημείο, της τάφρου του ερωτικού μου πόθου, ξεκινά• Στο δέρμα του λαιμού μου, κοντά στο πιο διακριτό οστό του γυναικείου σώματος , εκείνο που τραβάει τα ανδρικά τα βλέμματα,αν η ματιά είναι...

Γαλάζιες σκέψεις

Γαλάζιες σκέψεις

Να κοιτάζουμε το ηλιοβασίλεμα χωρίς γυαλια ηλίου,  να βλέπουμε τα αληθινά του χρώματα  Δεν μιλάμε. Σιωπή.  Τα κύματα είναι σαν μελωδία από κάποιο γνωστό τραγούδι. Τους στίχους δεν θυμάμαι. Αλλά σίγουρα θυμάμαι την μελωδία.  Αν κοιτάξω την θάλασσα, με ορθάνοιχτα τα...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου