Μήνας: Σεπτέμβριος 2015

Θεσσαλονίκη, 10 Σεπτεμβρίου 2015 Αγαπητή Άγνωστη, Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω από πού να αρχίσω,...

Το σκοτεινό πέπλο μιας ακόμη χειμωνιάτικης νύχτας είχε σκεπάσει τη γερμανική πρωτεύουσα. Παρά το...

«Πρόσεξε καλά, όταν θα μιλήσεις…» (Χ. Οικονόμου, «Το καλό θα ‘ρθει από τη θάλασσα») «Σήμερα δεν...

Τον Νικόλα Ανδρικόπουλο τον γνώρισα όπως οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν έναν καλλιτέχνη: μέσω...

Τη στιγμή που συναντώ το δάκρυ τη μικρή αυτή στιγμή… πόσο λες ότι διαρκεί;...

08/01/2015 Ρόδος Αγαπημένη μου, Από τον έκτο όροφο του ξενοδοχείου βλέπω μπροστά μου, όσο φτάνει...

  «Αυτή η σκάλα» —μου ‘πανε— «δεν βγάζει πουθενά». «Το ξέρω», αποκρίθηκα κι άρχισα...

Μάτια γεμίζουν ουρανό. Ευχές γίνονται αστέρια. Το φέγγος τους κοιτώ ανάμεσα στων τρένων τη ροή. Κι...

Οι σοφιστές, όπως επισημαίνει ο Notomi (2007, σελ. 264), ήταν επαγγελματίες διανοούμενοι και...

Φεγγάρι μη βγεις απόψε Άσε τους νεκρούς να γυρνούν Στο σκοτάδι άσε τις ψυχές στα τυφλά να γυρεύουν...

Σε είδα πίσω απ΄ τις μορφές, πίσω απ’ τις φόρμες των ανθρώπων και σ΄ αγάπησα. Δεν είχες...

  Βγήκε το φεγγάρι στης νύχτας τη σιγή Κι όλα τα αστέρια, δακρύζουν Φως τη γη Κι ο γλυκός ο...

Κρατήσου. Θα ομορφύνει ο χειμώνας. Καλοκαίρι τα χνάρια μας. Δάκρυα τα χρόνια. Ανείπωτα βλέμματα....

  Τη νύχτα λυγίζεις πιο εύκολα το σώμα δεν αντέχει άλλο βάρος όλη μέρα να είσαι αλώβητος...

    Πάντα τετράγωνα ζωγράφιζες τον κόσμο. Τετράγωνους ανθρώπους. Τετράγωνα και σπίτια....

Χαμήλωμα του ήλιου στο πίσω του βουνού, στον αφεδρώνα του βράχου. Μια θάλασσα μνήμη- σε γλείφω σε...

Θεσσαλονίκη, 2 Αυγούστου Καληνύχτα Αστέρι μου. Ήθελα από πάντα να σου εξομολογηθώ πως από τότε που...

  Να το ξέρεις λοιπόν: μας χρησιμοποιεί ο θεός για να υπάρχει! Ταξίδεψα μια μέρα ανάμεσα στα...

Τώρα ξέρεις πως το τοπίο λάμπει μόνο μπρος σου και σκοτεινιάζει πίσω σου… Τώρα ξέρεις πως η...

Κοιτούσε σαν χαζή έξω από το παράθυρο το δρόμο από όπου περνούσαν τα αυτοκίνητα και πλήθος κόσμου....

  Χρόνε παγκόσμιε, ανυπέρβλητε, γεμιστή των κανονιών της ανάμνησης, γεμίζεις μνήμες...

Κεφάλαιο 16 Αν κάποιος σκεφτεί σε τι σημεία ώθησε η θέληση για ζωή τον άνθρωπο, κάποιος θα...

Κοινοποίηση παρουσίας καθημερινώς και αδιαλείπτως εκ των έσω παραδομένη στη δίνη και το έλεος με...

Σκοτάδι βαθύ κλείνεις τα μάτια, βελούδο και σκόνη της μνήμης αφήνεσαι μα δεν ξεχνιέσαι γέρνοντας...

  Μια μέρα… Απ’ του μυαλού μου, το λυχνάρι ίσως φύγεις. Για ένα ακρογιάλι μακρινό. Για ένα...

Μόλις μερικές δεκαετίες πριν η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων δεν είχε την αμεσότητα της...