από Ομάδα σύνταξης | 21.04.2016 | Ιστορίες του βιβλίου, Πεζογραφία
-Παππού, τι σημαίνει αλληλεγγύη; -Αγάπη, παιδί μου. -Όπως αγαπάς εσύ εμένα κι εγώ εσένα; -Ακριβώς. -Ναι, αλλά η δασκάλα μας είπε πως πρέπει να έχουμε αλληλεγγύη για τον καθένα. Πώς μπορώ ν’ αγαπάω κάποιον που δεν τον ξέρω; Κι η μαμά μου έχει πει να μη μιλάω σε ξένους....
από Ομάδα σύνταξης | 17.04.2016 | Ιστορίες του βιβλίου, Πεζογραφία
Γεννήθηκα και μεγάλωσα σ’ ένα μικρό χωριό της Ινδίας, στα σύνορα με το Πακιστάν. Δούλεψα σκληρά στη ζωή μου. Τίποτα δε μου χαρίστηκε. Πήγα σχολείο, προσπάθησα να μορφωθώ όσο γινόταν περισσότερο. Η οικονομική κατάσταση στη χώρα μου, και μετά που έχασα και τους γονείς...
από Ομάδα σύνταξης | 10.04.2016 | Ιστορίες του βιβλίου, Πεζογραφία
Μάρτης, γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης και σαν τύχει και θυμώσει, μες στο χιόνι θα μας χώσει. Στων αμαρτωλών τη χώρα, το Μαρτάπριλο χιονίζει. Τόσες κι άλλες τόσες παροιμίες και έτυχε να μάθω και κάτι άλλο που λέγεται για τον μήνα αυτό. Τον μήνα που, προς το τέλος...
από Ομάδα σύνταξης | 31.12.2015 | Ιστορίες του βιβλίου, Ω
Διανύει της έκτη δεκαετία της ζωής της. Κάθεται σε μια γωνιά, στην κυριολεξία, για να μην ενοχλεί. Σέβεται τα «θέλω» και τις ανάγκες των άλλων κι όμως… Πού πήγε η «ικανότητά» της να μπορεί να επικοινωνεί με όλους; Τί έγινε; Γέρασε κι έχασε αυτό το χάρισμα;...
από Ομάδα σύνταξης | 26.12.2015 | Τίτλος σπουδής, Ω
Όνειρα… Όνειρα… Όνειρα… Κάθε νέος, ακόμη και πέραν της νεότητας, δικαιούται και πρέπει να κάνει όνειρα. Όνειρα για το αύριο· επαγγελματικά, προσωπικά, ιδεολογικά. Όνειρα, που ένα Θεός ξέρει πόσα πραγματώνονται… Το πρώτο όνειρο του κοριτσιού είναι να έρθει ο πρίγκιπας...
από Ομάδα σύνταξης | 17.12.2015 | Τίτλος σπουδής, Ω
Κυνήγησε το όνειρό σου. Άσε τους άλλους να λένε ό,τι θέλουν. Δική σου είναι η ζωή. Πιάσε την απ’ τα κέρατα και οδήγησέ την εσύ, μην αφήσεις, μην επιτρέψεις να σε οδηγήσει εκείνη. Βάλε τους στόχους σου. Μικρούς στην αρχή και καθένα που πετυχαίνεις, ανέβα στο επόμενο...
από Ομάδα σύνταξης | 12.12.2015 | Ποίηση, Ω
Όλα αλλάζουν στη Γηραιά ήπειρο… Όλα αλλάζουν στη ζωή… Σε τι διαφέρουν οι πόλεμοι, όταν βλέπεις τις πρωτεύουσες στρατοκρατούμενες; Στρατός γύρω τριγύρω… Άντρες και γυναίκες, πλούσιοι και φτωχοί κλειδαμπαρωμένοι πίσω από τοίχους και κάγκελα φτιαγμένα από τους ίδιους,...
από Κώστας Θερμογιάννης | 13.08.2015 | Τρενογραφίες, Ω
Έχω φτάσει στα 60 μου. Ήμουν ένας άνθρωπος σαν όλους τους άλλους. Είχα τη δουλειά μου, το σπίτι μου, τη γυναίκα που λάτρεψα από νέος. Περνούσα καλά, μέχρι που άρχισε η λεγόμενη κρίση στη χώρα μου. Κι όπως λέει ο φιλόσοφος λαός μας, «ενός κακού, μύρια έπονται»....
από Κώστας Θερμογιάννης | 20.01.2015 | Τίτλος σπουδής, Ω
Ξεκίνησα να γράφω τον λόγο που ήθελα να κρατήσω τον παππού ζωντανό. Σκέφτηκα πως είναι ο μόνος, μη λέω και υπερβολές, αλλά συμβάλλει κι εκείνος, που μπορεί να βοηθήσει οικονομικά. Σπουδαίο γεγονός η σύνταξη του παππού! Πετσοκομμένη, αλλά σημαντική! Είναι ένα βοήθημα...
από Ομάδα σύνταξης | 8.12.2020 | Ποίηση
Και δειλά – δειλά και σταθερά φτάσαμε στην εικονική πραγματικότητα. Η τεχνολογία μας τα παρέχει όλα. Ηλεκτρονικές αγορές ηλεκτρονικοί λογαριασμοί ηλεκτρονικό χρήμα ηλεκτρονικά παιχνίδια ηλεκτρονική μουσική και συναυλίες ηλεκτρονικό θέατρο (αργεί λιγάκι...
από Ομάδα σύνταξης | 5.12.2020 | Ιστορίες του βιβλίου, Πεζογραφία
Με λένε Δημήτρη. Γεννήθηκα πριν από 22 χρόνια αρτιμελής. Είδα το φως και τα χρώματα. Άκουσα τα πουλιά να κελαηδούν και τις φωνές μικρών και μεγάλων. Πήγα σχολείο. Έτρεξα, έπαιξα, κολύμπησα, χάρηκα και έκλαψα και κάπου στην εφηβεία, ύστερα από ένα “ατύχημα” -δεν είναι...
από Ομάδα σύνταξης | 24.11.2020 | Γνώμες
Κατακαλόκαιρο. Η ζέστη, ειδικά στις τσιμεντουπόλεις, αφόρητη. Τα παιδιά, που άλλες χρονιές βρίσκονταν ήδη σε παραλίες και πλατσούριζαν, τούτη τη χρονιά παραμένουν “εις το κλεινόν άστυ”. Οι νεολαίοι, οι περισσότεροι τουλάχιστον, ειδικά όσοι φοιτούν σε πανεπιστήμια,...
από Ομάδα σύνταξης | 14.10.2020 | Ποίηση
Κι έρχεται το πλήρωμα του χρόνου. Και συνειδητοποιείς δεν υπάρχουν περιθώρια για ανοχές. Έζησες, προσπαθώντας όσο γινόταν να καταλαβαίνεις τους άλλους να ανέχεσαι συμπεριφορές λόγια, πράξεις κι όταν αντιλαμβάνεσαι πως η κλεψύδρα τελειώνει κοιτάζεις τον εαυτό σου....
από Ομάδα σύνταξης | 9.10.2020 | Ιστορίες του βιβλίου, Πεζογραφία
-Μαμά, γιατί εγώ δεν πάω σχολείο σαν όλα τα παιδιά; -Σε ποιο σχολείο; -Να, εδώ που είμαστε τώρα. Βλέπω κάθε μέρα τα παιδιά με τις τσάντες τους που πάνε και θα ήθελα να πάω κι εγώ. -Δεν σε καταλαβαίνω… Άσε τις κουβέντες να δούμε πώς θα περάσει κι η σημερινή μέρα....
από Ομάδα σύνταξης | 30.09.2020 | Ιστορίες του βιβλίου, Πεζογραφία
Διανύει την έκτη δεκαετία της ζωής της. Κάθεται σε μια γωνιά, στην κυριολεξία, για να μην ενοχλεί. Σέβεται τα «θέλω» και τις ανάγκες των άλλων κι όμως… Πού πήγε η «ικανότητά» της να μπορεί να επικοινωνεί με όλους; Τι έγινε; Γέρασε κι έχασε αυτό το χάρισμα; Μέχρι και...
από Ομάδα σύνταξης | 10.06.2020 | Ποίηση
Κραυγή δίνει ζωή. Ζωή δίνει κραυγή. Φωνή δίνει τους φθόγγους κι οι φθόγγοι τους ήχους. Ήχοι χαρμόσυνοι ήχοι λυπητεροί άγριοι και απαλοί ήχοι αλλόκοτοι ήχοι αισιόδοξοι ήχοι που πάλλονται παλμοί που δίνουν ήχους. Ήχοι καταλήγουν κραυγές. Κραυγές και...
