Συντάκτης: Χαρούλα Σμαρνάκη

Εργάτες στη σειρά μ’ ένα τσαπί κι ανάρια με ροζιασμένα χέρια σκάβανε σαν λιοντάρια αυλάκια για...

Δεν τον είχα προσέξει απ΄την αρχή Είχα καλεστεί στην γιορτή των Άστρων. Την βραδιά σκηνοθετούσε η...

Μέχρι κι ο καιρός με αντικατροπτίζει. Τα σύννεφαν λεν’ ιστορίες, στων ονείρων τα πνευμόνια...

Σαν αγέρας χτυπάς το παράθυρο της καρδιάς μου Τις χαρές σαν φύλλα στους δρόμους τις σκορπάς κι όλα...

Μίσεψαν εκείνα τα βράδια, τα ξενύχτια μας και τα γέλια μιας όταν ερωτοτροπούσαμε, όταν φλερτάραμε...

Μνήμη Τ’ αστέρι, ξενυχτισμένο, έγειρε στην άκρη τ’ ουρανού κι αποκοιμήθηκε. Το ασημένιο του φως...

Κι έχω βαρεθεί τα λόγια, τις αγάπες κι όλες εκείνες τις μεγάλες αυταπάτες που σκορπάν με ένα...

Άνοιξη πικρή ευώδιασε στο θαλερό μύρο του πελάγου. Ο μπάτης με θλίψη αργοπέρασε του στεναγμού τα...

Παρελθόν; Δεν έχω. Είμαι γυμνή από προηγούμενες ώρες. Πεινασμένη και διψασμένη από προηγούμενα...

Της νύχτας τα φαντάσματα στου νου μας τα χαλάσματα κι η παραζάλη γι’ αυτά που ονειρευτήκαμε στους...

Η μάνα μου κάθε μέρα που νυχτώνει σπάζει μια στάμνα στην αυλή της. Μεγάλο ξόρκι στο κακό. Γέρνω...

Ένα μωρό μέσα στο χειμωνιάτικο κρύο, παρατημένο στο κατώφλι ενός ξένου. Τα ζεστά χέρια της μητέρας...

Θέλησες να μου μιλήσεις για τα δεκαεννιά χιλιοστά που προκαλούν πόνο ωστόσο γύρισες αλλού το...

Κι αυτός, ένας από μας, ήταν προβληματισμένος. Δεν είχε τίποτα να προσδοκά και να ονειρεύεται,...

Στις όχθες του Αχέροντα την μνήμη σου απόθεσα. Κει, που το κελάρυσμα την ακοή απαλύνει και...

«…Αννέτα μου βοήθεια σε παρακαλώ» φώναξε ξέπνοη η Αγγέλα, ανοίγοντας την μεγάλη τζαμόπορτα του...

Προσοχή, παρακαλώ Η εκφώνηση παραπαίει Ή εγώ μήπως; Κρύος ιδρώτας και φλογοβόλο μυαλό Σε κάθε βήμα...

Επιστρέφω τα μαλλιά μου στη θέση τους τούτος ο αέρας δε λέει να κοπάσει υφίσταται του έσω βίου...

Αφήστε με στην ησυχία μου τους είπε κάθε που βραδιάζει στοιχίζονται τα φαντάσματα στην...

Τέχνασμα ολίγων ή και μη εστί η νόησις. Τα πυρωμένα πούπουλα μιας λειψής κανονικότητας και της...

Ρώτησα κείνο το παιδί: «Ποιοι είναι οι γονείς;» Απάντηση δεν πήρα ‘γω. «Τι έχει η φωνή;»...

Ho indossato le vesti di silenzio per cantare a te, glorificare il tuo miracolo i tuoi occhi pieni...

Επέσαν τα φύλλα στη γη κι οι καημοί ξανανιώσαν κόκκινα μήλα στο πανέρι χυμούς δεν μου δώσαν Πάλευε...

Σαν ανοίξει ο καιρός θα με βρεις στου Ολύμπου τα μονοπάτια στης φύσης τα χίλια θαύματα στου χρόνου...

Είναι όλο δικό σου Πρόβλημα ανύπαρκτο Η τρέλα σε περίπατο Ιδού το φταίξιμό σου. Τι πάει να πει...

Γκρίζο των πολυκατοικιών Και κάγκελα γαλάζια στα μπαλκόνια, Στραμμένα άνωθεν, Τους συνειρμούς...

Μα ήταν η φύση ασφυκτική, για να χωρέσει της κόρης η οσμή. Φαίνονταν τα δέντρα στριμωχτά, για να...

Κοίτα, με σκυμμένο κεφάλι πάνε στη δουλειά, πόσο αργά βαδίζουν, δε βιάζονται να πιάσουν ζωή....

Κατάφερε λοιπόν μετά από ταξίδια, πλούτη και μάχες πολλές να φτάσει στην πηγή με το αθάνατο νερό....

Όταν κλαίω, γελάει η ψυχή Τα μάτια δακρύζουν, όταν γελάω Ψάχνω λίγο αντιστρές Μέσα στο στρες που...