Συντάκτης: Χαρούλα Σμαρνάκη

Κόκκινο κοράλλι Κόκκινο κοράλλι η ελπίδα Φώλιασε στην άμμο Της ατέρμονης αγάπης μας. Κόκκινο...

Μ΄αρέσουνε τα γαλανά σου μάτια το σώμα σου όταν γέρνει στο φιλί Το ξενύχτι στο σταθμό και στα...

Ποτέ δεν ήμουν λάτρης των εύκολων απαντήσεων. Πάντοτε βασανιζόμουν από μία ενδόμυχη ανησυχία. Την...

Στους Άγιους Πάντες αιώνες τώρα στέκεται εκεί στην ανηφόρα ελιά περήφανη, ελιά πελώρια η ηλικία...

Τ’ αφήσαμε τα καλοκαίρια πίσω να σβήσουν με την πρώτη τη βροχή όσες φορές τη σκέψη κι αν απαλύνω η...

Φύτεψα ένα κλωνί βασιλικό στ’άδεια παρτέρια της ψυχής ήταν ο μόνος τρόπος να πάρω...

Αποχωρισμοί… πόνος αβάσταχτος. Αποχωρισμοί οριστικοί με όλα τα τελετουργικά… και κρατάς τον πόνο...

Την ιστορία που πρόκειται να σας αφηγηθώ, δεν την έχω πει σε πολλούς, μιας και φοβάμαι ότι θα με...

Σου έμαθα εγώ να παίζεις ζάρια σημαδεμένα με φτερά θανάτου την ζωή σου; Όχι μου απαντάς...

Βλέπεις το λευκό χαρτί; Ποτέ δεν αγαπήθηκε. Έτυχε, ίσως, κάποιου θαυμασμού στιγμιαίου κι...

Δίνεις λατρεία μου άλλη υπόσταση Άλλο οξυγόνο δίνεις πνοής Το άπαν δίχως εσένα ελάχιστο Ζω άλλονε...

Εργάτες στη σειρά μ’ ένα τσαπί κι ανάρια με ροζιασμένα χέρια σκάβανε σαν λιοντάρια αυλάκια για...

Δεν τον είχα προσέξει απ΄την αρχή Είχα καλεστεί στην γιορτή των Άστρων. Την βραδιά σκηνοθετούσε η...

Μέχρι κι ο καιρός με αντικατροπτίζει. Τα σύννεφαν λεν’ ιστορίες, στων ονείρων τα πνευμόνια...

Σαν αγέρας χτυπάς το παράθυρο της καρδιάς μου Τις χαρές σαν φύλλα στους δρόμους τις σκορπάς κι όλα...

Μίσεψαν εκείνα τα βράδια, τα ξενύχτια μας και τα γέλια μιας όταν ερωτοτροπούσαμε, όταν φλερτάραμε...

Μνήμη Τ’ αστέρι, ξενυχτισμένο, έγειρε στην άκρη τ’ ουρανού κι αποκοιμήθηκε. Το ασημένιο του φως...

Κι έχω βαρεθεί τα λόγια, τις αγάπες κι όλες εκείνες τις μεγάλες αυταπάτες που σκορπάν με ένα...

Άνοιξη πικρή ευώδιασε στο θαλερό μύρο του πελάγου. Ο μπάτης με θλίψη αργοπέρασε του στεναγμού τα...

Παρελθόν; Δεν έχω. Είμαι γυμνή από προηγούμενες ώρες. Πεινασμένη και διψασμένη από προηγούμενα...

Της νύχτας τα φαντάσματα στου νου μας τα χαλάσματα κι η παραζάλη γι’ αυτά που ονειρευτήκαμε στους...

Η μάνα μου κάθε μέρα που νυχτώνει σπάζει μια στάμνα στην αυλή της. Μεγάλο ξόρκι στο κακό. Γέρνω...

Ένα μωρό μέσα στο χειμωνιάτικο κρύο, παρατημένο στο κατώφλι ενός ξένου. Τα ζεστά χέρια της μητέρας...

Θέλησες να μου μιλήσεις για τα δεκαεννιά χιλιοστά που προκαλούν πόνο ωστόσο γύρισες αλλού το...

Κι αυτός, ένας από μας, ήταν προβληματισμένος. Δεν είχε τίποτα να προσδοκά και να ονειρεύεται,...

Στις όχθες του Αχέροντα την μνήμη σου απόθεσα. Κει, που το κελάρυσμα την ακοή απαλύνει και...

«…Αννέτα μου βοήθεια σε παρακαλώ» φώναξε ξέπνοη η Αγγέλα, ανοίγοντας την μεγάλη τζαμόπορτα του...

Προσοχή, παρακαλώ Η εκφώνηση παραπαίει Ή εγώ μήπως; Κρύος ιδρώτας και φλογοβόλο μυαλό Σε κάθε βήμα...

Επιστρέφω τα μαλλιά μου στη θέση τους τούτος ο αέρας δε λέει να κοπάσει υφίσταται του έσω βίου...

Αφήστε με στην ησυχία μου τους είπε κάθε που βραδιάζει στοιχίζονται τα φαντάσματα στην...