Κατηγορία: Μια εικόνα… Χίλιες λέξεις

  Κρέμομαι Από έναν λεπτοδείκτη και σήμερα Τικ τακ Το χάρβαλο Τικ τακ Αργά αργά Σπάει τη σιωπή το...

Της νύχτας τα φαντάσματα στου νου μας τα χαλάσματα κι η παραζάλη γι’ αυτά που ονειρευτήκαμε στους...

Ένα μωρό μέσα στο χειμωνιάτικο κρύο, παρατημένο στο κατώφλι ενός ξένου. Τα ζεστά χέρια της μητέρας...

«…Αννέτα μου βοήθεια σε παρακαλώ» φώναξε ξέπνοη η Αγγέλα, ανοίγοντας την μεγάλη τζαμόπορτα του...

  Τις ξάστερες νύχτες που ο ουράνιος θόλος γέμιζε με ατίθασες φωτεινές πυγολαμπίδες έβγαινα στον...

    Εκείνη την αυγή έφτασα πιο κοντά στην αρχή του τέλους. Έφτασα ευτυχώς νωρίς στον σταθμό των...

  Έφυγαν οι μέρες του χρέους αθόρυβα όπως ήρθαν από το μέτωπο του μεσημεριού.   Ένας απόηχος...

Σβήνω το τσιγάρο μου πάνω στον χάρτη Όχι δεν κάηκε ο κόσμος ακόμη Μόνο εγώ καίγομαι Η σιωπή...

Συνομιλώντας με τα αιώνια πάνω στα κύματα Κοίταξα το γαλάζιο του θαλασσινού νερού, που έπαιζε με...

Χειμώνας που μοιάζει με καμουφλαρισμένο φθινόπωρο. Και δεν χιονίζει πια. Άλλαξαν θαρρείς οι...

Προς τι λοιπόν το χαμόγελο όταν η θλίψη είναι πάντα κοντά σαν μια παλιά ανάμνηση στην άκρη του...

Οι ρόδες του ποδηλάτου της σκορπούσαν τα ξερά καφεπορτοκαλί φύλλα που είχαν πέσει από τα δέντρα. Ο...

Πίσω απ’ το τζάμι θωρακισμένο το όνειρο Ο κόσμος μια γυάλινη σφαίρα Κυλάει στη βροχή Σέρνεται σαν...

  Η αλμύρα της θάλασσας καίει τα βήματά μου, ο δρόμος είναι πληγωμένος, τα καράβια ματωμένα. Οι...

Βαριέμαι αφόρητα την γλυκανάλατη ποίηση Βρωμάει μετριότητα Στροφές απαλές,ανώδυνες Φλύαρες, που...

Η μικρή μας πόλη Ευτελής παράδεισος Λάκκος λεόντων Και υποχείριων θηριοδαμαστών Σε χρυσό...

Θα μιλήσω για τις εποχές του χρόνου όπως μιλώ για τα σύμβολα του φωτός πάνω στα θολά πρόσωπα των...

Όλα ξεκίνησαν από μια παλιά γραφομηχανή. Ποτέ πριν δεν ήταν σε θέση να γράψει, έως τη στιγμή που,...

Δεν ξέρω αν έχετε ποτέ αναρωτηθεί πού αράζει αυτός ο θρασύς πιτσιρικάς που μας εμπαίζει με τα...

  Ένα γδάρσιμο σε πληγή ασημένια Ένα φως να πληγώνει την αιωνιότητα Αυτό να θυμάσαι Ένα αστέρι σε...