Κατηγορία: Μονόλογοι

Αργά αργά το φως δίνει τη θέση του στο σκοτάδι. Ακόμα μία νύχτα μοναχική, απ’ αυτές που θα...

Πνίγεσαι. Θέλεις τόσα να πεις και άλλα τόσα να κάνεις και δεν σου το επιτρέπουν οι καταστάσεις, μα...

Ποτέ δεν ήμουν λάτρης των εύκολων απαντήσεων. Πάντοτε βασανιζόμουν από μία ενδόμυχη ανησυχία. Την...

Στους Άγιους Πάντες αιώνες τώρα στέκεται εκεί στην ανηφόρα ελιά περήφανη, ελιά πελώρια η ηλικία...

Καθώς γέρνουμε, πάντα, τα πρόσωπα βλέπουν ανατολή. Κροταλίζουν, θαρρείς χώρια μας κι αθόρυβα, ένα...

Χαθήκαμε σε αυτό το λίγο που λογιάσαμε για πολύ. Όταν ο αγέρας λυσσομανούσε, άρπαζε φύλλα, κλαδιά,...

«Είναι όμορφο μωρό.» «Πωπώ, άσχημο μωρό που είναι…» «Τι καλό παιδί!…» «Πόσο κακό παιδί...

(διαβάστε το πρώτο μέρος εδώ) Της έλεγα να μη μιλάει άλλο, να μη νιώθει ενοχές, ότι είμαι...

Ύστερα, πως είχανε μαρτυρήσει μάθαμε, μόνο που θα ‘μενε άγνωστο για πολύ καιρό ακόμη, ο...

Ονομάζομαι Ευτύχιος Ρεμπλάκας, του Φανουρίου και της Παρασκευής. Ετών 60. Διαζευγμένος. Και σας...

Μάης και η Φύση σε απόλυτο οργασμό. Έκρηξη φωτός χρωμάτων και αρωμάτων σε μια μίξη που δεν πέτυχε...

Προσοχή, παρακαλώ Η εκφώνηση παραπαίει Ή εγώ μήπως; Κρύος ιδρώτας και φλογοβόλο μυαλό Σε κάθε βήμα...

Δύο λέξεις που συμπορεύονται μαζί μας σε αυτόν τον περαστικό περίπατο ζωής που διανύουμε. Η...

  Κάθε μέρα τα ίδια. Ξυπνάς, ξυρίζεσαι, ντύνεσαι για τη δουλειά, δεν τρως πρωινό. Κοιτάζεσαι στον...

Ο θάνατος, που δεν βλέπεις / ξαπλώνει δίπλα σου κάθε βράδυ / στο προσκεφάλι σου αφέντης /...

  Σπασμένα κρύσταλλα οι μέρες. Θρύψαλα πεταμένα στα απορρίμματα του χρόνου. Τούνελ που δεν οδήγησε...

Κάποιο βράδυ ξέμεινα γυμνή στο άδειο σου δωμάτιο Με κλεφτές ματιές ν’ αγναντεύω Από δω προς το...

Σκληρά αγκάθια καρφώθηκαν στις πατούσες της ψυχής, σε μικρά κομματάκια διαλύθηκαν. Οι ραγισμένες...

Ψάχνω να βρω ένα μονοπάτι/Μονοπάτι φυγής/Λαβωμένα τα βήματα/Που βγάζουν σε ένα πέρασμα/Ανάμεσα...

    Είναι η σιωπή της χαράς που με παρασέρνει, πιο ψηλά απ’ όσο νόμιζα ποτέ ότι είμαι ικανός να...