Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΘΑΚΗ Γεννήθηκα και αναγιώθηκα στον Πειραιά, παρά θιν’ αλός. Μετά, ως κοριτσόπουλο ξαναγεννήθηκα και γυναικώθηκα στην Κερύνεια μάρτυράς μου ο γιαλός. Κι ενώ δεν ξεριζώθηκα ούτε ως πειραιώτισσα ούτε ως κερυνειώτισσα ούτε στιγμή στο τέλος βρήκα την Ιθάκη...

Γιαλλούρα και Κλεοπάτρα Πολυώροφα κτίσματα υποχωρούν κι ανασυντάσσονται σε στοιβάδες μπετόν. Μέσα σε γκρίζα συμφορά απομεινάρια άλλων εποχών ξεπροβάλλουν σαν κυκλάμινα σε ρωγμή πεζοδρομίου. Στον Αϊ Λάζαρο προσεύχονται προσκυνητές που δεν γνώρισαν ποτέ ζωή και...

Προς αναγνώστη (3)   Και δημαγωγούς θα μας πουν και πεζολόγους θα μας πουν κι ότι χαλάμε την πιάτσα θα μας πουν οι επαΐοντες. Εσύ, όμως θα ξέρεις. Εσύ, όμως, θα πρέπει να ξέρεις. Πως πίσω από τις μονότονες καθημερινές λέξεις πίσω από τις λέξεις που...

Αμμόχωση χχ   Άνεμοι παίρνουν κι άνεμοι φέρνουν διαμελίζουν μέσα στη νύχτα τα σώματα παίρνουν τα θαύματα φέρνουν τα πράματα παίρνουν γυαλιά φέρνουν καρφιά «Μουσκοκάρφι και κανέλα να σου φτιάξω μια κοπέλα» Κι ούτε κοπέλα ούτε ζυμάρι να φτιάξουμε μόνο ο καημός...

Από το Τρίτο Γράμμα στη Μητέρα (1980)   Μητέρα, η Λευκωσία είναι πια ένα λυπημένο παιδάκι που του κάκου προσπαθείς να το κάνεις να χαμογελάσει. Μητέρα, οι δρόμοι μας γέμισαν αγέλαστους, αξύριστους πατέρες με μαύρα πουκάμισα, γέμισαν μαυροφορεμένα κορίτσια,...

«Το σπίτι μου είναι το κάστρο μου, λέει ο αστός. Αφού εγώ είμαι χορτάτος, τι με νοιάζει τι κάνει ο διπλανός μου!». Δεν είναι όμως έτσι, γιατί όταν πεινά ο διπλανός σου, όταν βρωμίσουνε τα χνώτα του από την πείνα, αυτή η μπόχα θα βγει στη μέση αργά ή γρήγορα. Θα...

Νομάδας Έρωτας Ήρθε με τους τρελούς βοριάδες δέσμη από φώς αλαργινό νομάδας έρωτας δίχως βέλη λειψός από φαρέτρες και φτερά ερασιτέχνης ήρθε ραψωδός. Δώσε μου είπε το σώμα. Μα εγώ δεν είχα. Χάρισε μου την ψυχή σου, είπε. Πέρασα τα σαράντα κύματα μα τα τυφλά πουλιά...

Με πολύχρονη παρουσία στο χώρο των επιστημονικών εκδόσεων, οι εκδόσεις Παρισιάνου εισέρχονται πλέον και στο χώρο της παιδικής λογοτεχνίας, έχοντας ήδη δώσει εξαιρετικά δείγματα γραφής. Έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε σήμερα στο δικτυακό τόπο τοβιβλίο.net...

Το μικρό κορίτσι Εγώ είμαι, εγώ είμαι που χτυπάω την πόρτα σας Εδώ ή αλλού, χτυπάω όλες τις πόρτες Ω, μην τρομάζετε καθόλου που ’μαι αθώρητη Κανένας μια μικρή νεκρή δεν μπορεί να δει. Εδώ και δέκα χρόνια, εδώ καθόμουνα Στη Χιροσίμα ο θάνατος με βρήκε Κι είμαι...

  ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ   Έβαλε στο μπαούλο του είδη πρώτης ανάγκης μόνο εκείνα που θα του χρειάζονταν που πίστευε πως θα του ήταν απαραίτητα γι’ αυτό το μακρινό και άγνωστης διάρκειας ταξίδι. Έβαλε ρούχα, μερικά βιβλία, σημειώσεις του, τα όνειρα, τις έμμονες ιδέες...

Ήμουν δεν ήμουν εφτά χρονών κι εκείνη η σταφιδιασμένη γριούλα είχε ανοικτή τη χούφτα. Της έδωσα το χαρτζιλίκι μου  ̶  ένα σελίνι κι έτρεξα φοβισμένος μακριά. Η γριά πέθανε, εγώ μεγάλωσα ο χρόνος κάτω από το χώμα καθάρισε τα κόκαλά της αν δεν ήταν θαμμένη θα βλέπατε...

Τα Πτερόεντα Δώρα (Διηγήματα για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά) Ξένος του κόσμου και της σάρκας κατέβηκε την παραμονή από τα ύψη, αφού μάζεψε τις φτερούγες, όπως τις κρύβει θεϊκός άγγελος. Έφερνε δώρα από τα πάνω βασίλεια, για να φιλέψει τους κατοίκους της...

Χαμογέλασε με κατανόηση   ̶  κάτι περισσότερο από κατανόηση. Ήταν ένα από εκείνα τα σπάνια χαμόγελα που έχουν μια χροιά παντοτινής διαβεβαίωσης, ένα χαμόγελο που το συναντάς  τέσσερις- πέντε φορές στη ζωή σου. Αντίκριζε  ̶ ή φαινόταν ν’ αντικρίζει ̶  ολόκληρο τον...

  Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία (απόσπασμα)   ...εμένα τα Χριστούγεννα πάντα μου φαίνονται μια γιορτή ξεχωριστή. Λίγες μέρες για την καλοσύνη και τη συμπόνια, στην καρδιά του χειμώνα. Οι μόνες μέρες του χρόνου που είναι δοσμένες στη φιλευσπλαχνία και τη...

Πάντα τον γοήτευαν Πάντα τον γοήτευαν ιστορίες ανθρώπων στους οποίους δεν συνέβη, ποτέ, τίποτε· ανθρώπων που έζησαν χωρίς, ποτέ, να έχει γίνει αντιληπτό το γεγονός της γέννησής τους· ανθρώπων που δεν πέθαναν ποτέ, γιατί κανείς δεν ένιωσε, ποτέ, την έλλειψή τους....

«Συμβαίνει συχνά, όταν συναντάμε για πρώτη φορά έναν άνθρωπο, να νιώθουμε υποταγμένοι, γοητευμένοι, καθηλωμένοι. Στη συνέχεια, όμως, στην πορεία της σχέσης, αυτός ο ίδιος άνθρωπος φανερώνει τα ελαττώματά του ή απλώς την πραγματική του φύση και έτσι κατορθώνει να...

Πόλεμος και Ειρήνη (απόσπασμα) …Ο Πφουλ ήταν από κείνους τους αθεράπευτα, αμετάλλακτα και βασανιστικά οιηματίες, όπως είναι μόνον οι Γερμανοί, γιατί μόνον οι Γερμανοί βασίζουν την αυτοπεποίθησή τους σε μια αφηρημένη έννοια, στην επιστήμη, δηλαδή στη γνώση, δήθεν,...

«Αύριο θα είμαι ευτυχισμένος! Η ευτυχία δεν έχει αύριο· δεν έχει ούτε χτες· δεν σκέφτεται το παρελθόν, δεν σκέφτεται το μέλλον· έχει μόνο παρόν  και όχι ολόκληρη μέρα, μόνο μια στιγμή».   Απόσπασμα από το Άσια η γλυκιά Άννα   Ιβάν Σεργκέγεβιτς Τουργκένιεφ...