Αγαπητέ κ. Hyde,

Δεν κρύβω πως με κάποια ανησυχία σου γράφω αυτό το γράμμα. Μετά από όλο το χρονικό διάστημα που γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον, έχω φτάσει πλέον στο σημείο να φοβάμαι τον παρορμητικό σου χαρακτήρα και τα βίαια ξεσπάσματά σου κι είναι αυτός ο λόγος που σου ταχυδρομώ αυτό το γράμμα και δε σου το δίνω αυτοπροσώπως.
Τώρα συνειδητοποίησα το πόσο ανόητος υπήρξα. Η φιλία σου με κατέστρεψε. Με μεγάλο πόνο θυμάμαι τo ειδεχθές πλάσμα μέσα μου, που εσύ έφερες στην επιφάνεια.
Μετακόμισα μακριά από το Λονδίνο, σε ένα μέρος όπου δε θα με βρεις ποτέ. Με τη βοήθεια του Θεού, ελπίζω να αποκτήσω ξανά τον αυτοσεβασμό μου.

Μετά τιμής
Δρ Henry Jekyll

–

Αγαπημένε μου Δρ Jekyll,

Μαθαίνω από κοινούς γνωστούς, φίλε μου, πως δεν είσαι καλά και κατηγορώ τον εαυτό μου γι αυτό. Αισθάνομαι ότι οι απαιτήσεις μου συνέτριψαν τον καλό εαυτό σου και μπορεί να σου προξένησαν μεγαλύτερο κακό από ότι ήμουν σε θέση να αντιληφθώ.
Είμαστε τόσο όμοιοι κατά βάθος εσύ κι εγώ, παρά τις προφανείς διαφορές μας. Παραδέχομαι πως ενώ ζηλεύω την εγγενή σου καλοσύνη, την ίδια στιγμή με απωθεί. Ομοίως έχω την αίσθηση πως κι εσύ, ενώ κάποιες στιγμές θα ευχόσουν να μου έμοιαζες, ταυτόχρονα θα είχες την ισχυρή επιθυμία να πολεμήσεις αυτά τα συναισθήματα.
Στην αρχή πίστευα πως η κακία μου θα έκανε καλή παρέα με τη φυσική σου καλοσύνη, δυστυχώς όμως αποδείχτηκαν κακοί σύντροφοι. Επιπλέον, η διαρκής επιμονή σου να με αλλάξεις, να με διαμορφώσεις σε ένα ομοίωμα του καλού εαυτού σου, κάτι που δε θα μπορούσα ποτέ να επιτρέψω, προξένησε μεγάλη ζημιά στη σχέση μας.
Είναι, επομένως, υποχρέωσή μου να θέσω ένα τέλος σε αυτήν την ανίερη συνεργασία. Έτσι, αγαπητέ μου φίλε, με λύπη μου πρέπει να σου ανακοινώσω ότι οι δρόμοι μας χωρίζουν. Από εδώ και στο εξής, ο ευγενής, ειλικρινής και αφελής Δρ Henry Jekyll θα πάψει να υπάρχει κι εγώ, ο Edward Hyde, θα κυριεύσω τη ζωή του ολοκληρωτικά.

Αντίο φίλε μου
Edward Hyde

_

γράφει η Βασιλική Δραγούνη