Ο KOSMOS του Κωνσταντίνου Παπαχρήστου
-μια νέα εμπειρία ανάγνωσης-
Το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο με QR Code,
όπου η λογοτεχνία συνδυάζεται με τη μουσική
Οι Εκδόσεις ΠΛΗΘΩΡΑ παρουσιάζουν το νέο βιβλίο του Κωνσταντίνου Παπαχρήστου «KOSMOS».
Πρόκειται για ένα κοινωνικό/πολιτικό θρίλερ που διαδραματίζεται σε μια δυστοπική κοινωνία, όπου ο κόσμος είναι χωρισμένος σε δύο στρατόπεδα. Στον ένα κόσμο ζουν οι άντρες και στον άλλον οι γυναίκες, χωρίς να γνωρίζει ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Ο έρωτας φαίνεται να λειτουργεί ως κινητήρια δύναμη για να ξαναενώσει τους δυο κόσμους. Είναι όμως από μόνος του αρκετός;
Στο βιβλίο ξετυλίγεται με κινηματογραφική αφήγηση και παρόλο που εκτυλίσσεται στο μέλλον, πραγματεύεται ζητήματα του σήμερα, όπως ο μετάνθρωπος, η εργαστηριακή δημιουργία τροφής, ο έλεγχος του ανθρώπου μέσω της θρησκείας και η σταδιακή έλλειψη συναισθημάτων. Ένα πλεονέκτημα του βιβλίου είναι η δυνατότητα που δίνεται στους αναγνώστες να διαβάζουν με συνοδεία μουσικής. Σε κάθε κεφάλαιο υπάρχει ένα QR Code, όπου μπορεί όποιος θέλει να το σκανάρει με το κινητό του και να ανοίξει το αντίστοιχο link. Η μουσική είναι επιλεγμένη από τον συγγραφέα, ώστε να ενισχύεται η ατμόσφαιρα του κειμένου, δημιουργώντας μια πρωτόγνωρη αίσθηση ανάγνωσης.
Είναι η πρώτη φορά σε λογοτεχνικό κείμενο που εφαρμόζεται κάτι αντίστοιχο και ίσως ανοίξει ο δρόμος για μια διαφορετική προσέγγιση στην ανάγνωση, ιδίως στις εποχές μας που το βιβλίο δείχνει να δυσκολεύεται. Όλοι οι δημιουργοί των 50 μουσικών κομματιών έχουν δώσει την συγκατάθεση τους για το όλο εγχείρημα στηρίζοντας το από την πρώτη στιγμή. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για τους: Σοφία Σαρρή, No-xygen (Μάνος Φασουλάκης-Θάνος Μαμάκας), Nokalypse (Θεμιστοκλής Παντελόπουλος), God in a Cone, Lüüp, Subheim, Gravity Says_I, Mike Radice, Mobthrow.
Μια μικρή γεύση από το βιβλίο:
«…Ο Τζάκ 252-661 κοίταξε την επιγραφή που κοσμούσε τον τοίχο. “ΠΑΡΑΓΩΓΗ. ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΜΕΣΡΑΕΙ”. Δεν ένιωθε απόλυτα βέβαιος για αυτό, αλλά δεν είχε και κανένα λόγο να το αμφισβητεί. Έτσι είχε μάθει από μικρό παιδί. Από τότε που θυμόταν τον εαυτό του ήταν σε αυτό το εργοστάσιο, σε αυτήν τη θέση. Στην παραγωγή κόκκινου κρέατος. Μόνο που τώρα, ήταν πλέον υπεύθυνος στον τομέα του. Τους τελευταίους οκτώ μήνες διέπρεπε στην παραγωγή και έτσι ο διευθυντής του τον καθόρισε σε πρώτη φάση τομεάρχη. Το αμέσως επόμενο στάδιο ήταν να προταθεί και ο ίδιος για διευθυντής, αλλά είχε πολύ δρόμο ακόμα μέχρι να φτάσει εκεί. Ο Τζακ δεν είχε επίθετο, όπως άλλωστε και κανένας άλλος. Δεν ήταν απαραίτητο εκεί που βρισκόταν…»
«…Η Άρτεμη ήταν σίγουρη ότι όλες οι Κόρες που βρισκόταν στο χώρο, ακόμα και οι μικρότερες, είχαν μαγευτεί από το συγχρονισμό των αναπνοών. Ήταν η προσευχή, ήταν η έκκληση απέναντι στη Μητέρα. “Πάμε ξανά”, είπε και σηκώθηκε. “Αυτήν τη φορά όλες μαζί. Αναπνέουμε κάτω από την αγάπη της Μητέρας, όλες μαζί”, είπε σχεδόν ψιθυριστά. Αναπνοή. Ένα σύνολο. Αναπνοή. Μία ομάδα. Αναπνοή. Όμοιες. Αναπνοή. Ένα ον. Σηκώθηκε και έστειλε τα τρία κορίτσια πίσω στον κύκλο τους…»
Ο Κωνσταντίνος Παπαχρήστου είναι οδοντίατρος, αλλά ασχολείται αρκετά χρόνια με την συγγραφή. Αυτό είναι το τρίτο του μυθιστόρημα, αφού προηγηθήκαν «Ο φύλακας του χρόνου» εκδ. Λιβάνη 2008, «Η παγίδα των τριών» εκδ. Εξάντας 2012. Επίσης έχει ασχοληθεί με την συγγραφή θεατρικών κειμένων «8 θανάσιμα αμαρτήματα» θέατρο Ήλιου 2010-2011 καθώς και με ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους.
