Το βιβλίο του Noam Chomsky OCCUPY (ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ, ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ), που μόλις λίγο καιρό πριν κυκλοφορήθηκε από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ σε μετάφραση της Κατ. Χαλμούκου, είναι δομημένο στη γλώσσα εκείνη της αμεσότητας που έχει ο διάλογος ή η ομιλία. Στη γλώσσα, δηλαδή, της αμεσότητας της ζωής. Κι έτσι, στη γλώσσα που αναγνωρίζει η επιτακτικότητα και αμεσότητα των προβλημάτων της. Αποτελείται από συνεντεύξεις που έδωσε ο Chomsky ή ομιλίες που έκανε. Εκθέτει την υποστήριξη του Chomsky στο κίνημα Occupy, το οποίο εμφανίστηκε στα τέλη του 2011 διεκδικώντας και προτάσσοντας, θα έλεγα, μιαν άλλη μορφή ακτιβισμού από τη συμβατική και light που συχνά συναντούμε. Μια μορφής ακτιβισμού με έκτυπα τα σημάδια της σκέψης, αλλά και της διάθεσης εντοπισμού βασικών αξόνων πηγής προβλημάτων στο σύγχρονο κόσμο, όπως είναι η δράση των πολυεθνικών. Προβλήματα που ταλανίζουν κάθε ώρα της καθημερινότητάς μας και θίγει το βιβλίο: Με ποιον τρόπο οι πλούσιοι, που αποτελούν μόλις το 1% του πληθυσμού του πλανήτη, διαιωνίζουν την ηγεμονία τους πάνω στο υπόλοιπο 99%; Πώς μπορούμε να αποδομήσουμε την τεχνοκρατική αντίληψη της πρωτοκαθεδρίας της οικονομίας έναντι της πολιτικής; Ποια είναι η ποιότητα της σημερινής δημοκρατίας; Πώς μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της ανάπτυξης προκειμένου να εξασφαλίσουμε την ισότιμη κατανομή του παγκόσμιου πλούτου; Θεωρώ πως αν κανείς δεν προτάξει στον ακτιβισμό του τέτοιου είδους προβληματισμούς, που αγγίζουν ουσιαστικά την ίδια την πολιτική θεωρία, ελπίδα για επίλυση των προβλημάτων δεν μπορεί να έχει. Όμως το βιβλίο πραγματεύεται μόνο αυτά; Όχι. Αποσπώ ενδεικτικά τμήματα του βιβλίου, όπου κανείς θα αναγνωρίσει τις ίδιες του τις σκέψεις που επαναλαμβάνει, οδυνηρά κάποτε, στην καθημερινότητά του: «Αυτό θα πει αποτελεσματική προπαγάνδα: να εμποδίζεις τους ανθρώπους να σκεφτούν το συμφέρον τους, πόσο μάλλον το συμφέρον της κοινότητας…» (σελ.186), «Ο επιχειρηματικός κόσμος είναι γεμάτος παθιασμένους, χυδαίους μαρξιστές…» (σελ. 160), «Προσχεδιασμένη αποτυχία (αναφορικά με τις κατά τόπους διαλυμένες οικονομίες…): Η λέξη «προσχεδιασμένη» αποδίδει ακριβώς την κατάσταση. Οφείλεται σε επιλογές.» (σελ.76), «…έλλειψη ελεύθερων, ανεξάρτητων, μεγάλων μέσων ενημέρωσης» για να μπορέσει κάποτε να φτάσει η φωνή μας «στο ευρύ κοινό» (σελ.143) σε συνδυασμό με τον πρόλογο του επιμελητή της αμερικάνικης έκδοσης «ο τρόπος δημοσιογραφικής κάλυψης» (σελ. 8), ή τέλος ποια «η λογική της όλο και μεγαλύτερης ανάπτυξης; Δεν θα έπρεπε να είναι αυτό το νόημα της ανάπτυξης.(συνεχείς επιθέσεις στο φυσικό περιβάλλον κλπ)» (σελ.103). Ελπίζω να διαμορφώσει συνειδήσεις αυτή η εύστοχη επιλογή των εκδόσεων ΚΕΔΡΟΣ. Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν ακόμη τα βιβλία του Περί αναρχισμού (2009) και Πώς λειτουργεί ο κόσμος (2013).

_

γράφει ο Στάθης Κομνηνός