από Κώστας Θερμογιάννης | 22.11.2016
Άνθρωπος Η παιδεία μπορεί να αλλάξει τον κόσμο μας, αν τα βιβλία γίνουν τα όπλα μας. Ευθύμιος-Ραφαήλ Αγγελής Φτώχεια, δύσκολοι καιροί… Μα ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να κάνει την ανατροπή. Ευθύμιος-Ραφαήλ Αγγελής Βοηθάει όσους έχουν ανάγκη και έχει ανθρωπιά. Γι’... από Ομάδα σύνταξης | 13.11.2016 | Ποίηση
Αν ψάξεις να βρεις τον ήλιο στην ψυχή σου κι ελευθερώσεις τις φυλακισμένες ακτίνες του τότε θα χαϊδέψουν γλυκά το κορμί μου θα γίνει πιο ζεστό το φιλί σου. Αν βρεις το φεγγάρι στου νου σου τον παραλογισμό και μου το στείλεις συντροφιά το μελαγχολικό τ’ απόβραδο...
από Ομάδα σύνταξης | 4.10.2016 | Ποίηση, Τίτλος σπουδής
Με πνίγει απόψε το παράπονο τα δάκρυα δυνατή βροχή στο πρόσωπό μου καυτός ο αέρας, ο κόσμος αδιάφορος κι εσύ να φεύγεις μακριά απ’ τ’ όνειρό μου Οι σκέψεις σέρνονται στου φεγγαριού τη σιωπή τρομαγμένη η καρδιά, ερημιά στο μυαλό και την ψυχή το τίποτα φοβάμαι, τις ώρες...
από Ομάδα σύνταξης | 20.09.2016 | Πεζογραφία, Τίτλος σπουδής
Στη θύμιση του καλοκαιριού η σκέψη μου πλανιέται. Το πορτραίτο του φεγγαριού στον αφρό της θάλασσας δε λησμονιέται. Φθινοπώριασε… Κόντρα στον άνεμο βαδίζω. Τα άστρα ξεψύχησαν στον ουρανό. Τα διαβατάρικα πουλιά πήραν το καλοκαίρι και ταξιδεύουν, σ’ άλλες ψυχές θα...
από Ομάδα σύνταξης | 6.08.2016 | Μια εικόνα... Χίλιες λέξεις, Ποίηση
Μη μου πεις πως ο πόνος μου σ’αγγίζει κι η παγωνιά που υπάρχει γύρω μου σ’ ανατριχιάζει αίμα στάζει απ’ την ψυχή μου, το δάκρυ μου στερεύει το άγγιγμά σου ψεύτικο, λεπτό σαν γυαλί ο κόσμος μου φυλακή, σκοτεινό κελί και σε φοβίζει Τι κι αν σου πω πως σ’ αγαπώ η...
από Μάχη Τζουγανάκη | 2.07.2016 | Μια εικόνα... Χίλιες λέξεις
Άνθρωπε άκου τη σιωπή μου. Μην κοιτάς τα σφραγισμένα χείλη μου, τη θολή όρασή μου. Η μνήμη μου είναι κοφτερό μαχαίρι, οι εικόνες ανατριχιαστικές, μου κόβουν την ανάσα. Δε μπορώ να πολεμήσω πια, οι στράτες της ζωής έκλεισαν για μένα, η ελπίδα σβήστηκε στα σκοτάδια...
από Ομάδα σύνταξης | 26.06.2016 | Ποίηση
Το ξέσπασμα της ψυχής μου τράνταξε τη νύχτα το ζωντάνεμα εκείνου του καλοκαιριού φώτισε το σκοτάδι με πονούσε τόσο δυνατά η θύμησή του που μ’ έκανε να κλάψω μου υπενθύμισε τη μοναξιά μου και με γέμισε πίκρα Ανταριασμένες σιωπές οι σκέψεις καρφωμένες εκεί στην...
από Ομάδα σύνταξης | 13.05.2016 | Τρενογραφίες
Είδα ασυνήθιστα πράγματα σε τούτη εδώ τη ζωή. Και σήμερα που χάθηκα για λίγο σε μια στάλα της, σκοτείνιασε ο ουρανός και οι θύμησες σωριάστηκαν στα πόδια μου. Δεν έκανα περιττές διαδρομές. Έτρεξα αμέσως στην πλατεία της άνοιξης, εκεί που έρχονται και φεύγουν τα...
από Κώστας Θερμογιάννης | 26.04.2016 | Δι' αλληλογραφίας
2 Μάρτη Ξημέρωμα Πατέρα βιάζομαι… Χθες ο ήλιος μου κούνησε μαύρο μαντήλι, όπως και κείνο το χλωμό δείλι του Μάρτη που έφυγες από κοντά μας. Τί σύμπτωση! Έμαθα το δυσάρεστο νέο για το θάνατο του καλύτερου φίλου σου. Και σήμερα ξημέρωμα ο ουρανός είναι βαρύς,...
από Κώστας Θερμογιάννης | 3.04.2016 | Μονόλογοι
Τι θεομηνία κι αυτή, Θε μου. Δύσκολη η ανηφοριά, πεδίο μάχης, θυσιαστήριο. Έκανα το σταυρό μου να κοπάσει η καταιγίδα, να λάμψει ο ήλιος. Μα τα σύννεφα, μαύρες κλωστές κινούσαν τα νήματα του φόβου στο ανέβασμα. Σε προσκυνώ ήλιε μου, δώσ’ μου το φως, όπως...
από Μάχη Τζουγανάκη | 21.02.2016 | Έξι και τριάντα...
Ώρα έξι και μισή. Μ’ άγγιξε ετούτο το γλυκοχάραμα το φως του αυγερινού. Ήρθε και τυλίχτηκε γύρω μου, με κράτησε σφιχτά, περπάτησε στη ψυχή μου. Προσπάθησα να φανταστώ τη μορφή του, να με νανουρίζει στην αγκαλιά του, να με παίρνει απ’ το χέρι και να με...
από Κώστας Θερμογιάννης | 9.02.2016
Ο άνθρωπος έχει έμφυτη και βαθιά ριζωμένη μέσα του την ανάγκη της έκφρασης. Χαρά, πόνος, λύπη, προσμονή, ελπίδα, αγάπη αλλά και μίσος είναι μερικά μόνο από τα συναισθήματα που με τις λέξεις εξωτερικεύει σε μια προσπάθεια δημόσιας «εξομολόγησης» του θυμικού του. Από...
από Κώστας Θερμογιάννης | 23.06.2017 | a cappella
Και χθες και σήμερα και αύριο… πάντα εσύ, της Ελένης Φλεμετάκη. Σήμερα πνίγηκες ξανά της άγονης γραμμής πήρες το πλοίο μα έμεινες εκεί στο ίδιο το σημείο ο άνεμος φοβισμένος σε περίμενε για να σ’εγκαταλείψει στην απέραντη ματαιότητα τη φρίκη και τα...
