[...] Κάρφωσα το βλέμμα μου πάνω τους. Μ’ έκοψε κρύος ιδρώτας. Όχι πάλι. Δεν ήθελα πια να αισθάνομαι σαν άλογο κούρσας. Δεν ήθελα άλλο να τρέχω για την πρωτιά. Αλλά κάθε φορά που προσπαθούσα να απασχολήσω τον εαυτό μου με κάτι διαφορετικό, να του αποσπάσω την...

Είχε βαβούρα εκείνο το απόγευμα στα επείγοντα. Άνθρωποι πονεμένοι από κάθε λογής ασθένειες να αγωνιούν, κι εγώ ανάμεσά τους, μια απαθής παρείσακτη που σπαταλούσε τον πολύτιμο χρόνων των γιατρών. Χρόνο τον οποίο θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να σώσουν έναν...