Ξεκίνησε από το καφενείο έχοντας κάτι στο μυαλό του. Αυτήν την φορά θα έκανε το βλέμμα της να λάμψει. Είχε βάλει στοίχημα με τον εαυτό του ότι θα τα κατάφερνε. Πήγε πέρα στην άκρη του χωριού εκεί που παλιά ήταν το εργοστάσιο. Χρόνια είχαν δουλέψει και οι δύο σε εκείνο...

Είναι εκεί πάνω στην σκηνή με τους φίλους της. Παίζουν δαιμονισμένα, η συναυλία πάει προς το τέλος της, τα αυτιά της βουίζουν, η μύτη της έχει ξεραθεί από τον καπνό των τσιγάρων και όμως συνεχίζει. Το φλάουτό της ίσα που ακούγεται μέσα από τους άγριους αρπισμούς της...