Πάμε με σειρά: Σαν το «μ’ αγαπά δε μ’ αγαπά»,Ήταν λευκή σαν τη νύχταάγρια σαν τη θάλασσαανοιχτή σαν απάνεμος όρμοςοξυκόρυφη σαν τρούλος μοχθηρόςερωτευμένη σαν έφηβη σμέρνα υπνοβάτης στα όνειρα που της έταξανόρθια στα γόνατα κοιτάζοντάς μεπλαστό κορίτσι της...

Αυτός ο κινούμενος ζωολογικός κήπος είχε ξανάρθει στην πόλη. Έμενε για καιρό και αφότου στηνόταν δεν έμοιαζε για προσωρινός, με στέρεες εγκαταστάσεις και προσωπικό,  παρότι όταν μετανάστευε, έφευγε ξαφνικά και υποσχόταν σιωπηρά ότι θα ξανάρθει.Μερικές...

Ό,τι και να μου ζητούσες στο έδινα κι ό,τι και να μου ζητούσες θα στο έδινα. Φεγγάρι θες ή άστρα, θάλασσες ή βουνά, ποτάμια, ήλιους, κι όλα τα λουλούδια του Απρίλη. Από τη γη ολάκερη σου έδινα κι από όσα φαίνονταν φώτα να την φωτίζουν. Όμως πάντα όχι...