Τα στερνά της αυγής
Καταμεσής του χρόνου, λίγο μακρύτερα από την ατραπό του και αποφάσισαν οι Θεοί τα υπόλοιπα, όμως έξω απόμεινε η τύχη, ωσάν παρθένα μωρά. (ή) Άρπαξαν τα νύχια της Αρπύιας όλη την ομορφιά της καλοσύνης - της ζωής. Δυο τρία κλαράκια μυρτιάς για καλημέρα στα...