Ο Αύγουστος απολαμβάνει την παρέα του Ήλιου και ζει την πιο ευτυχισμένη μέρα της σύντομης ζωής του όμως κάποια στιγμή έρχονται κάτι Σύννεφα και μπαίνουν μπροστά από τον εύθικτο Ήλιο. Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε! Ο Ήλιος και τα Συννεφάκια καβγαδίζουν...

Ένα παιδί, μάρτυρας συνεχών καβγάδων των γονιών του, αποφασίζει να γράψει ένα γράμμα, μέσα από το οποίο να καταλάβει πρώτα το ίδιο τι έχει αλλάξει πια στο σπίτι. Μιλάει με ειλικρίνεια, αγάπη, συναίσθημα και λίγη πίκρα. Με ωμά, αληθινά λόγια...

Κάπου, κάπως, κάποτε… Ένα μικρό κορίτσι δεν ήθελε ούτε να ακούσει για φρούτα… Τι και εάν όλοι της έλεγαν πως κάνουν καλό στην υγεία και την ανάπτυξή της, εκείνη αμετανόητη… Γλυκά και πάλι γλυκά… Μέχρι που κάποιοι αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα «χέρια» τους ή...