Δημοσιεύσεις
Και δειλά - δειλά και σταθερά φτάσαμε στην εικονική πραγματικότητα. Η τεχνολογία μας τα παρέχει όλα. Ηλεκτρονικές αγορές ηλεκτρονικοί λογαριασμοί ηλεκτρονικό χρήμα ηλεκτρονικά παιχνίδια ηλεκτρονική μουσική και συναυλίες ηλεκτρονικό θέατρο (αργεί λιγάκι αυτό)...
Με λένε Δημήτρη. Γεννήθηκα πριν από 22 χρόνια αρτιμελής. Είδα το φως και τα χρώματα. Άκουσα τα πουλιά να κελαηδούν και τις φωνές μικρών και μεγάλων. Πήγα σχολείο. Έτρεξα, έπαιξα, κολύμπησα, χάρηκα και έκλαψα και κάπου στην εφηβεία, ύστερα από ένα “ατύχημα” -δεν είναι...
Κατακαλόκαιρο. Η ζέστη, ειδικά στις τσιμεντουπόλεις, αφόρητη. Τα παιδιά, που άλλες χρονιές βρίσκονταν ήδη σε παραλίες και πλατσούριζαν, τούτη τη χρονιά παραμένουν “εις το κλεινόν άστυ”. Οι νεολαίοι, οι περισσότεροι τουλάχιστον, ειδικά όσοι φοιτούν σε πανεπιστήμια,...
Κι έρχεται το πλήρωμα του χρόνου. Και συνειδητοποιείς δεν υπάρχουν περιθώρια για ανοχές. Έζησες, προσπαθώντας όσο γινόταν να καταλαβαίνεις τους άλλους να ανέχεσαι συμπεριφορές λόγια, πράξεις κι όταν αντιλαμβάνεσαι πως η κλεψύδρα τελειώνει κοιτάζεις τον εαυτό σου....
-Μαμά, γιατί εγώ δεν πάω σχολείο σαν όλα τα παιδιά; -Σε ποιο σχολείο; -Να, εδώ που είμαστε τώρα. Βλέπω κάθε μέρα τα παιδιά με τις τσάντες τους που πάνε και θα ήθελα να πάω κι εγώ. -Δεν σε καταλαβαίνω... Άσε τις κουβέντες να δούμε πώς θα περάσει κι η σημερινή μέρα. Και...
Διανύει την έκτη δεκαετία της ζωής της. Κάθεται σε μια γωνιά, στην κυριολεξία, για να μην ενοχλεί. Σέβεται τα «θέλω» και τις ανάγκες των άλλων κι όμως… Πού πήγε η «ικανότητά» της να μπορεί να επικοινωνεί με όλους; Τι έγινε; Γέρασε κι έχασε αυτό το χάρισμα; Μέχρι και...
Κραυγή δίνει ζωή. Ζωή δίνει κραυγή. Φωνή δίνει τους φθόγγους κι οι φθόγγοι τους ήχους. Ήχοι χαρμόσυνοι ήχοι λυπητεροί άγριοι και απαλοί ήχοι αλλόκοτοι ήχοι αισιόδοξοι ήχοι που πάλλονται παλμοί που δίνουν ήχους. Ήχοι καταλήγουν κραυγές. Κραυγές και...
Κοντεύουν οι τέσσερις το πρωί. Η Αγγελική, μια λεπτοκαμωμένη γιατρός γύρω στα τριάντα, έχει σωριαστεί σε μια πολυθρόνα στο δωμάτιο των γιατρών. «Τι μέρα κι η σημερινή...» λέει ο Ηλίας, ένας ψηλόλιγνος τριαντάρης, μπαίνοντας κι εκείνος να ξαποστάσει. «Άλλες τέσσερις...
Και η αυλαία της τρίτης πράξης έπεσε… σ’ ένα έργο αρχέγονο… Κάτω από έναν δακρυσμένο ουρανό που οι στάλες του μπερδεύονταν με κείνες που αυλάκωναν σιωπηλά τα μάγουλα… Μένει να παιχτεί και η τέταρτη πράξη… Εκεί που θα βρεθείς πλάι σ’ εκείνον που λάτρεψες να αναπαυτείς...
Δεκέμβρης μήνας. Το κρύο τσουχτερό. Ο αττικός ουρανός κατάμαυρος και δεν αφήνει τον ήλιο να σκάσει ένα χαμόγελο, να ζεστάνει, όχι τόσο τα σώματα, μα τις ψυχές των ανθρώπων. Η Αρετή, καιρό τώρα, τριγυρνά από δω κι από κει. Κάθε μέρα αγωνιά ποια φίλη ή ποιος φίλος θα...
Τον τελευταίο καιρό ευγνωμονώ τον καλό μου σύντροφο που με ταξιδεύει άθελά του στο μακρινό παρελθόν μου, τότε, που ήμουν παιδάκι ακόμα... Βραδάκι, στην μακρινή Ντίρε Ντάουα της Αιθιοπίας. Μία μικρή πόλη στην οποία, τα χρόνια εκείνα, υπήρχε πολύς Ελληνισμός που...
Μια Πασχαλιά διαφορετική από τις άλλες. Μια Πασχαλιά με εκατομμύρια φυλακισμένους και με αβέβαιο και τρομοκρατημένο μέλλον. Μια Πασχαλιά που η φύση οργιάζει και ο άνθρωπος μαραζώνει. Μια Πασχαλιά που όλοι ενδόμυχα φωνάζουμε “Καλή Λευτεριά”. Μια Πασχαλιά που οι...
Ακολουθήστε μας
