Δημοσιεύσεις
Ευτυχία... Ξυπνάς το πρωί. Ήλιος λαμπερός. Τιτιβίσματα παντού. Μοσχοβολά ο βασιλικός. Δρόμος. Χαρούμενες φωνές παιδικές. Περπατάς. Επιστρέφεις. Αγκαλιές εφηβικές αγκαλιές σφιχτές . Η αγάπη γύρω σου. Η αγάπη πλάι σου. Η αγάπη μέσα σου. Ευτυχία....
Χάθηκε το γέλιο. Στενέψανε τα χείλη. Σφίχτηκ' η καρδιά. Εικόνες και ήχοι. Πόνος και δάκρυ γύρω παντού. Ο ήλιος ανατέλλει για όλους. Ο χάρος παραμονεύει παντού. Αίμα και φρίκη. Παιδιά. Γυναίκες. Γέροι και νέοι. Συντρίμμια. Αποκαΐδια. Ζωές...
Η Αγγελική σηκώθηκε και σήμερα. Υπάρχει μια τελετουργία, που δεν βγαίνει ποτέ από τα καθιερωμένα της: τεντώνεται στο κρεβάτι, σαν να θέλει να ελέγξει οστά και μύες, πηγαίνει στην τουαλέτα, κατόπιν στην κουζίνα και μέχρι να πάρει το πρωινό της προσεύχεται και δεν ξεχνά...
Πίεση. Πίεση από παντού πίεση από όλους. Πόνος στο σώμα. Πόνος και στην ψυχή. Φυλακή. Οι τοίχοι κλείνουν. Σφίγγει ο κλοιός σαν μέγγενη, έτοιμη να συνθλίψει. Κι εσύ δεν μπορείς να αντιδράσεις. Τα χέρια και τα πόδια δεν αντιστέκονται. Κάθεσαι εκεί, ...
Πλησιάζει την έβδομη δεκαετία. Όλοι την θυμούνται σαν έναν άνθρωπο έξω καρδιά. Ακόμα και τα μεγάλα της προβλήματα, τα ξόρκιζε με γέλιο. Αρνιόταν πεισματικά να σκύψει το κεφάλι. Της άρεσε να προσφέρει από το δικό της μετερίζι. Πάντα της ήταν γεμάτη από αγάπη που...
Η Μαριλίνα βρίσκεται στο γραφείο της. Εκεί που μέχρι πριν μια βδομάδα ένοιωθε την πλήρη ασφάλεια. Ήταν το βασίλειό της, οι γνώσεις για τις οποίες είχε τόσο κουραστεί και στις οποίες είχε επενδύσει τόσα. Της άρεσε πολύ η δουλειά της. Της άρεσε που συναναστρεφόταν με...
Αμφιπόλεως και Αγίου Πολυκάρπου, σε μια μεγάλη έκταση, χάσκουν οι σκεπές και τα παράθυρα. Ακόμα και οι μάντρες που οριοθετούσαν άλλοτε τούτο το κόσμημα της γειτονιάς, γκρεμισμένες και ξεκοιλιασμένες, σαν να φωνάζουν, να κραυγάζουν με πόνο αβάσταχτο… Η Αγγελικούλα, που...
- Τι έγινε, μαγκάκι μου; Κατεβάσαμε τα ρολά; Φοβηθήκαμε; - Τι λες, μωρέ. Για μένα φοβάμαι; Για ό, τι αφήνω πίσω μου. Αυτό με φοβίζει. Δεν έχω προλάβει να τακτοποιήσω κάποια θέματα και δεν θέλω να επαναληφθεί η ιστορία... - Μάλιστα. Σε πιστέψαμε τώρα... - Ξέρεις πολύ...
Κυριακή και η εκκλησία είναι γεμάτη κόσμο. Συγγενείς, φίλοι και γνωστοί, όλοι συγκινημένοι, όπως είχε γίνει και στην εξώδειο ακολουθία πριν από σαράντα μέρες περίπου. Η Αλεξάνδρα, η κόρη της Άννας, που έχει το “γενικό πρόσταγμα”, στέκεται βράχος ακλόνητος και...
Πόνος. Πόνος παντού. Πόνος αβάσταχτος. Άνθρωποι. Άνθρωποι και ανθρωπάκια. Άνθρωποι και ανθρωπάρια. Άντρες, γυναίκες, παιδιά από πολέμους κάθε είδους. Άντρες, γυναίκες και παιδιά που μπόρεσαν να ξεφύγουν να σώσουν την ζωή τους. Πούλησαν και ξεπουλήθηκαν...
Γιατί μου στερείτε το δικαίωμα στα αυτονόητα; Ξέρετε τι σημαίνει να είσαι παιδί, να έχεις επιβιώσει από έναν πόλεμο που δεν τον δημιούργησαν οι παππούδες σου, αλλά κάποιοι άλλοι; Ξέρετε τι είναι να έχεις περπατήσει χιλιόμετρα και να πεινάς, να διψάς, να βρίσκεσαι σε...
Κατακαλόκαιρο. Η αυλή γεμάτη λουλούδια. Τα δέντρα φιλοξενούν τον κυρ-Κότσυφα με την φαμίλια του και δεκάδες σπουργίτια τιτιβίζουν δεξιά κι αριστερά. Η οικογένεια μόλις έχει πάρει το πρωινό της, έχει κάνει την απαραίτητη καθαριότητα και είναι η ώρα της εκπαίδευσης....
