Και να η ώρα φτάνει που το μέσα μας αφουγκράζεται το κάλεσμα της νιότης, να ξεχυθεί στους δρόμους και το σώμα ολόρθο στεντόρεια φωνή να ηχήσει. Τότε τα λησμονημένα στη φαρέτρα της αναμονής, στον αγώνα της καθημερινότητας θα επαναφέρει ζεστά. Θα ανοίξει δρόμους  σε...

Η άγνοια γιγαντώνει το άγνωστο. Τα κύματα που σου γνέφουν, το άγνωστο που καραδοκεί. Το σκοτάδι ανασταίνει τους ξεχασμένους. Καθώς σε αφήνουν όλα, απομεινάρια μιας ζωής σε καλούν. Οι μνήμες του παρελθόντος άφωνες σε συνοδεύουν. Αυτό που έφυγε  δεν έχει λησμονηθεί....

Στη στροφή κοιτάζω το βλέμμα σου. Πήγαινε κι ερχόταν και μας κοίταζε πότε ριγμένο καταγής, πότε απόμακρο. Ένα βλέμμα ατσάλινο, αιωρούμενο στη δροσιά του πρωινού πάνω στο άνθος. Ένα αλλόκοτο βότσαλο, που μιλούσε σε γνώριμα μονοπάτια της ψυχής μας. Το βλέμμα σου δεν...

Ακολούθησέ με στη μοναχική παραλία. Θα σου δώσω ένα βράχο δίπλα στην αμμουδιά. Εκεί θα μας υποδεχτεί οικοδεσπότης γελαστός, ο χρυσαφένιος ήλιος αχτίνες να μας δωρίσει. Στην άμμο θα χαράξουμε μεγάλους κύκλους να περιχαρακώνουν τα θέλω μας, μικρούς για να...