Μια αναμονή πλανιέται στον αέρα και του ρουφάει το οξυγόνο και τον αφήνει μισό.  Κι έτσι μισό τον αναπνέεις από το πρωί που ξυπνάς και πίνεις μαζί της τον καφέ σου και σκέφτεσαι.  Σκέφτεσαι τόσα που δεν βλέπεις τον ήλιο που μπαίνει από το παράθυρο, τόσα που η...

Παρούσα η μοναξιά ολόγυρά μας, φωνάζει μέσα απ’ ατέλειωτες σιωπές και χείλη αχαμογέλαστα. Μέσα από βλέμματα κενά, αδιάφορα, που αγχωμένα προσπαθούν να προλάβουν τις υποχρεώσεις. Να προλάβουν τις υποχρεώσεις ή όσα νομίζουν ως τέτοιες ή όσα ορίζουν ως τέτοιες....