Μαγδαληνές χωρίς υπέρμαχο, της Δάφνης Καλογεροπούλου
Μαγδαληνές χωρίς υπέρμαχο, σκιές στους τοίχους μιας φυλακής μακριά από τις εστίες των δικών τους ανθρώπων. Με τους δικούς τους κανόνες και ηθικές, με τη δική τους ιεραρχία. Γυναίκες αθώες και ένοχες, ισοβίτισσες και κατηγορούμενες, μητέρες και ορφανές, ψυχές γυμνές...