Σαν τι να μας απασχολήσει; Ο εαυτός μας, δηλαδή ο άνθρωπος. Ο έρωτας, δηλαδή η αγάπη. Ο θάνατος, δηλαδή η ζωή. Μαζί με αυτό το οργανωμένο και προσιτό ποίημα, που στο φόντο της αλήθειας ψευδίζει σαν κακός ηθοποιός. Καταρρέει σαν έρχεται ο κίνδυνος και σαν...

  Στην ακατάστατη μάντρα των αζήτητων αναμνήσεων θα βρεις τις πλάκες με τα συγγράμματα, τα ρητά  που ανακατεμένα πια δε βγάζουν νόημα. Μόνο σε μπερδεύουν, το μηδέν και το άγαν, το τίποτα με το άπαν, η δόξα συναντά τη λόξα και οι προσευχές τις κατάρες. Τα ονόματα...

  Έρχονται, έρχονται όλοι με τις μάσκες, σκύβουν ανήμερα της έναρξης του καρναβαλιού, μου μιλάνε και μου λένε: Πάει η Αλεξία… Έσβησε… Είμαι μέσα σε έναν λήθαργο, με προστατεύει μια αυστηρή δίαιτα αισθήσεων, αποστασιοποιούμαι, βλέπω το αίμα σαν  μια κοινότοπη...

Για να δείτε ολόκληρο το ημερολόγιο ή να το κατεβάσετε δωρεάν, κλικ εδώ!

Φίλε Γιώργο, Ήταν το τελευταίο γράμμα που έλαβα από σένα. Γραφή δεν υπήρχε. Κενό γράμμα. Γιατί μέσα στο φάκελο αντί για επιστολή κρυβόταν ένα πολύ παράξενο βιβλίο. Ούτε καν τον επιτηδευμένο τίτλο του δεν μπορώ να θυμηθώ. Σα να μου το’ στειλε εκδοτικός οίκος άλλης...

Μια δρασκελιά είναι από το σαλονάκι στην κουζίνα κι από την κουζίνα στον κήπο. Άντε να την κάνεις, βέβαια. Ο εσώτερος νέος μέσα στο σταφιδιασμένο μου κορμί ασφυκτιά, τα πόδια του πεταρίζουν σα ζούδι νυχτός στη λάμπα. Όμως η καθεστηκυία πραγματικότητα που τόσο...