Ο Καρυωτάκης δεν πυροβόλησε τη ζωή εν γένει. Πυροβόλησε αυτή τη ζωή, αφού πρώτα στάθηκε κατάντικρύ της, Δίχως να επινεύσει σε κανέναν από τους όρους της. Μονομάχος σε αρένα. Δεν πυροβόλησε τα πουλιά, αλλά τις κάργιες. Βούτηξε τον άνθρωπο από το μεδούλι και τον...

Εκεί ψηλά ελπίζω να γράφεις στίχους και νότες Ξύπνιος από τη νύστα του βραχνά καταλύτη Ελεύθερος καβαλάρης στων ονείρων τα μήκη με αερικά και νεράιδες συνταξιδιώτες Εκεί δε θα σε κυνηγούν πια για τις επωμίδες θα έχεις γλυτώσει από τα τετράκρυα χιόνια Απέναντι στο...

Κι αν σας φαίνεται ωμό και σκληρό αυτό το ποίημα να ξέρατε μονάχα, πόσο ωραιοποίησα τον πόνο. Πόσο σφιχτά βούλωσα το στόμα μου να μην ακουστούν ολόκληρες οι κραυγές της γέννας. Πόσα παγάκια κατάπια για να μην κάψω το χαρτί με την ανάσα μο [...] _ γράφει ο Ε....

Κάποιο μπαρουτοκαπνισμένο ξόρκι μου 'γνεψε με στίχους αμόλυντους, ακέραιους, τρισδιάστατους Βούλιαξα μαζί του και ξύπνησα με το φως της νύχτας σ΄ ένα, σαν όνειρο αναποδογυρισμένο [...] _ γράφει ο Ε....

Γιατί έκοψαν και έραψαν πάνω στην ψυχή των ποιητών; Με ποιο δικαίωμα τους έπνιξαν, και μας έδειξαν μουλιασμένες λέξεις μονάχα; Απέκρυψαν πονηρά και δόλια τις φλόγες τους, ώστε να καταντήσουν [...] που να 'σκυψε _ γράφει ο Ε....

Κάθομαι και χαζεύω το τασάκι ώρες ώρες Φορτωμένο με σκέψεις κι αποτσίγαρα καθώς είναι, θυμίζει χωματερή ή νεκροταφείο Καμιά φορά ρίχνω λίγο νερό, ίσως για να σιγουρευτώ ότι έσβησαν οι καύτρες ίσως για να μην ενοχλεί η μυρωδιά της αποσύνθεσης _ γράφει ο Ε....