(Στη μάνα της εμπόλεμης Συρίας) Τουρκικά παράλια 3/9/2015 "Σύννεφο είναι θα περάσει" μας έλεγες μαμά και σταύρωνες τα χέρια για να κρύψεις το τρέμουλο του φόβου και διάβηκε το σύννεφο μαμά και ρεμετζάρει ασύστολα η καταιγίδα μούσκεψε ο βράχος στο λαγούμι του και...

Η μνήμη όλη άνθισε μέσα σε μιας φωτογραφίας τη διαφύλαξη. Σήκω κάτσε σήκω κάτσε ξεθώριασε απ' την επίμονη τριβή η παιδική μου η καρέκλα. Το αμετάβλητο προσμένει την αναμόχλευσή του με σύμπραξη των φλας του φωτογράφου. Η διαδρομή της παιδικής μου αδιαλλαξίας κρεμάστηκε...

Στρίμωξε όπως όπως τη βαλίτσα στο κουπέ του τρένου και με την ψυχή στο στόμα σωριάστηκε στο κάθισμα. Δε γύρισε στιγμή το βλέμμα της πίσω. Τα άφησε όλα στον άνεμο -παιδιά, σύζυγο, άνετη ζωή - και δραπέτευσε νύχτα ακολουθώντας τον έρωτα. Περπάτησε χιλιόμετρα για να...

Ψηλαφίζω τη ζωή από τη χοϊκή της γέννα. Βρέφος ο φόβος δε μου 'δωσε στερνό αντίο έφηβη η καρδιά στις οπτασίες κάνει σινιάλο αστραπές το μυαλό φυλλωσιές παραδείσιες βλαστάνει. Σκοντάφτει η ζωή μας ανοίκεια η ζωή μας αρμύρα στη ρότα που μας χάραξαν.   _ γράφει η...

"À peine les ont-ils déposés sur les planches, Que ces rois de l'azur, maladroits et honteux, Laissent piteusement leurs grandes ailes blanches Comme des avirons traîner à côté d'eux." Σαρλ Μπωντλαίρ Ψηλά στων θεών τις κορφές και στην αιχμή των ανέμων στις ρωγμές των...

Aνακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του 1ου Ποιητικού Διαγωνισμού Bonsaistories. Το αποτέλεσμα κρίθηκε με βάση το άθροισμα των θετικών σχολίων που συγκέντρωσε το κάθε ποίημα. Σημειωτέον ότι για να είναι αντικειμενική η βαθμολογία δεν προσμετρήθηκαν διπλά σχόλια που υπέβαλαν...

Ο Δήμος Σκοπέλου και η Οργανωτική Επιτροπή του διαγωνισμού ευχαριστούν θερμά όλους τους ποιητές για τη συμμετοχή τους, καθώς και την Επιτροπή Αξιολόγησης που συνέβαλλαν στην καθιέρωση του θεσμού αυτού. Ενημερώνουμε τους ποιητές ότι ο Δήμος Σκοπέλου διατίθεται να...

Τα βράδια που κοιμάσαι έρχομαι κρυφά στο σπίτι Σαν αφήσει ο ήλιος τις άδειες γειτονιές τραβώ το κλειδί κάτω από το πεζούλι ακουμπώ το μέτωπο στο μάνταλο της πόρτας και στυλώνω τους αγκώνες μου στο μάρμαρο της σκάλας Σε συναντώ ξανά μες στη βραδιά που νυχτερεύει στις...

Μικρά ξύλινα σπιτάκια από σπιρτόκουτα άλικα συλλέγαμε Τα στοιχίζαμε βαγόνια στη σειρά κι ύστερα τα τσουλάγαμε στις ράγες της αυλής Δυο γραμμές παράλληλες αυλάκωναν το χώμα στις γειτονιές του θυμαριού και της μέντας Κι οι παιδικές μας κουδουνίστρες σφύριζαν μες στους...

Με το μελάνι μπλε διαγράφω ορίζοντες στις μακρηγορίες του έρωτα χρόνου   με λέξεις λαξεύω τις γραμμές στο δυσανάγνωστο πρόσωπό του Με το μελάνι μπλε συγυρίζω τις ηλιαχτίδες υπερούσιες χαραγμένες στην πέτρα   του έρωτα καθ' οδόν επιβαίνω για να λειάνω τους...

Οκτώ και μισή ώρα μετέωρη ανασηκώνει της μέρας το φουστάνι διάφανες οι σκέψεις από νωρίς  στο μεροκάματο ξετσίπωτη η μνήμη ξεγυμνώνεται μπροστά μου με θράσος τρυπώνει στην κάμαρή μου μέσα κατάσαρκα γυμνή παραμονεύει στην ανημπόρια μου βίαια για να χιμήξει έλεος της...

Στέρεψαν οι γραμμές απόψε ακρωτηριασμένες οι σκέψεις συλλογιέμαι την αποτυχία και ασβεστώνω τους τοίχους να καλύψω τα θανατίκια ψάχνω στους αθέατους κήπους να βρω το μολυβένιο μνημούρι Δε μ' ακολούθησες Περπατάω μόνη Κρυώνω Απόψε.   _ γράφει η Καλλιόπη...