Έχω να μοιραστώ τα πάντα δεν έχω να μοιραστώ τίποτα. Σε τούτη τη ζωή μισοί μένουμε. Μισοί στο σώμα μας να κατοικούμε και μισοί σε άλλο σώμα. Η παλάμη μου σκεπάζει τα μάτια κι αν κλαίω δεν φαίνεται. [...] - γράφει η Κωνσταντίνα...

Στης πόλης στάθηκα ένα πεζούλι Δίπλα μου έτρωγαν τα περιστέρια ψίχουλα. Ήταν ήσυχα και ήμουν μονάχη καθώς παρατηρούσα ένα μισογκρεμισμένο μπαλκόνι ενός νεοκλασικού σπιτιού. Φορούσα καφέ μπλουζάκι με ανοιχτό το ντεκολτέ τίποτα το σημαντικό μα φαίνεται αρκετά ερωτικό....

Μια σκέψη παλεύει σε πράξεις εγκωμιαστικές του δρόμου, του σπιτιού των αίθριων ουτοπιών. Γιατί άραγε οι καλοκαιρινές νύχτες ποτισμένες είναι από παραισθήσεις μεθυσιών που δεν έγιναν από κορμιά που βυθίζονται στη λίμνη του ιδρώτα; [...] _ γράφει η Κωνσταντίνα...

Ή φεύγω ή έφευγα ή θα φύγω. Όχι δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Θα κατευθυνθώ προς τα εκεί που φυσάει ο άνεμος τα μαλλιά μου. Πάντα ονειρευόμουν να κολυμπήσω στα χρώματα του δειλινού. Όχι δεν είναι διπλά τα ηλιοβασιλέματα διπλά είναι τα κρεβάτια που υπονοούν τον έρωτα. Θα...

Η θύμηση της οσμής Έπειτα κατάχαμα οι χτύποι ηδονικά να αγκαλιάζουν το κορμί Μοσχομυρίζουν ακόμα και τα ψέματα Ότι εισχωρεί εντός μου απουσιάζει ότι εισχωρεί εντός μου είναι παρόν [...] _ γράφει η Κωνσταντίνα...

Στα όμορφα θαλασσινά βράδια μόνο χαρά κι έρωτας επιτρέπεται τούτος είναι ο σκοπός τους λόγια των είκοσι... Κι όπως βουτάγαμε πόδια και μνήμες στο νερό γελώντας και φλυαρώντας ένα δάκρυ έφυγε για ό,τι βράχηκε. Για δες τα φώτα απέναντι παλιές καρφίτσες μαμάδων μοιάζουν...

Λεπτομέρειες ημιφωτισμένων αισθήσεων. Ηλιοβαστούσες μπρoς στον καθρέφτη. Με έπαρση πως ελέγχουν το φως. Ως το πρωί θα έχουν ξεχάσει το μαύρο των πόθων. [...] - γράφει η Κωνσταντίνα...

Μαθητεύω στη σπουδαιότητα της λέξης στη σημασία της εστίασης στη μια τελεία με αυτόβουλη παράδοση στις παραδόσεις, εθελουσία υποταγή άνευ διδασκάλου. Μα πληρώνω την αυθάδεια να χρησιμοποιώ λέξεις αταίριαστες στους κανόνες της τάξης. ◊ Schooling I study the importance...

Κοιτάχτηκαν με το συνηθισμένο κοίταγμα ανθρώπων που πρέπει να αποφύγουν την αλήθεια. Με τον ίδιο τρόπο έδωσαν τα χέρια και φιλήθηκαν πεταχτά. Μίλησαν για το φεγγάρι και για τη βία της κοινωνίας. Τη ρώτησε τι φαγητό μαγείρεψε σήμερα και αν βάζει κανέλα και μπαχάρι....

Το δωμάτιο υπό σκιά καλοκαιριού το δωμάτιο αφαιρετικά πολύχρωμο. Είναι αξιοθαύμαστο, δεν έχει παπαγαλάκια ή φωτιστικό οροφής με ανεμιστήρα. Το παράθυρο κλειστό, η κουρτίνα δεν κάνει καμία κίνηση. Είχα εναποθέσει ελπίδες στη δροσιά που φέρνει. Τα ρούχα κρεμασμένα η...

Τα πρωινά ζητάνε την ποίηση της αναχώρησης το λυρισμό του χαρούμενου τραγουδιού στο αυτί την καλημέρα της αυτάρκειας... Θα χαθούμε μετά στο χάσμα της συνήθειας είναι πάντα λάθος οι αποστάσεις από τις ριπές των αχτίδων. Θύματα και θύτες της μεσημεριανής ραστώνης των...