Σαν ένα όνειρο θα γυρνώ μες στα βράδια, θα  ζωντανεύω την αυγή, θα βλέπω τον ήλιο, θα πεθαίνω και θα γεννιέμαι κάθε φορά, κάθε στιγμή. Ένας αέρας θα γίνομαι ζεστός, και η δύση πάντα θα με βρίσκει να καρτερώ τη ζωή ξανά στο χάραμα, μέχρι η ψυχή ν’ αδειάσει από...

Χάθηκες μες στους παγερούς αέρηδες, σε πήραν μακριά οι βοριάδες της λησμονιάς. Δεν σε ξανάδα από τότε, μπορούσα όμως να σ’ ονειρευτώ.   Θυμήθηκα που μου ζητούσες να σε λέω ζωή, μα σ’ έλεγα αγάπη. Στείρα τα πρωινά και τ’ απογέματα δίχως εσένα πλάι μου, θαμπές γίνανε...

  Στου ονείρου μου την άκρη σεργιάνιζα τους ατραπούς της ζωής μου,  δίχως τις ανάσες σου να με συντροφεύουν. Σ’ έβλεπα να στέκεσαι μπρος μου, τόσο κοντά μου που άπλωνα τα χέρια μου για να σ’ ακουμπήσω, κι εσύ χανόσουν. Ένα σύννεφο γινόσουν κι εγώ μαζί σου...

  Ακουμπώ με τα δάχτυλά μου την άμμο και νοιώθω σα να σε κρατώ. Την κλείνω σφιχτά μέσα στις παλάμες μου κι αφήνομαι. Παρασύρεται και μαζί της φεύγω κι εγώ. Ένας από τους κόκκους της είμαι που σ’ αναζητά και θέλει να σ’ ανταμώσει ξανά, πάλι από την αρχή όλα να...