Στιγμές… αγγίγματα…
Άδειο το λιμάνι πέρα… Άδεια κι η καρδιά μου… Η ζωή μου όμως τόσο γεμάτη… Κάθε φθινόπωρο, κάθε δειλινό έρχομαι σ’ αυτήν εδώ την αμμουδιά έχοντας πετάξει ό,τι υπήρχε εντός μου από την χθεσινή χαμένη (;) μέρα· ένα ξεδοντιασμένο στόμα, ένα δίχως κόκκαλα σώμα...