Ερείπια τριγύρω μορφές κάποτε ηδονικές κι όμως ακόμη νεαρές τη σάρκα μα αι ψυχαί εφθάρησαν νωρίς τόσο αντιπαθής η γηρασμένη ψυχή των έδιωξαν τας ηδονάς και προκαλούν την λύπην.   _ γράφει ο Σπύρος...

Τί δουλειά έχω εγώ εδώ όλα ξένα κι ανοικεία πώς να φερθώ τί να είπω της καρδιάς μου ακούω έναν χτύπο «φύγε γρήγορα δεν ανήκεις εδώ όσο κι αν σ’ επαινούν όσο κι αν σε εκτιμούν δεν ανήκεις εδώ δύσκολο να μάθεις τώρα όσα έμαθαν μικροί όσα κι αν απέκτησες όσα κι αν τους...

  Αποτυχίαι εισίν άπασαι αι προσπάθειαι ημών κι όλο το γυροφέρνουμε όλο παρακαλούμε την τύχην δια λίγη λύπησιν· κι απογοητευμένοι εκ της εκβάσεως την τύχη ποδοπατούμε αρπάζουμε λεηλατούμε κι ούτε ρωτούμε τους καλούς τρόπους κάπου παρατούμε κι ανθούμε.   _...

  Μίμησις Μίμησις, αγαπημένη πράξις. Πόσες φορές προσπάθησα κοντά σου να βρεθώ κι από τα λάγνα κάλλη σου πολλά να διδαχθώ…[...] _ γράφει ο Σπύρος...