Μονάχα εμείς
Μέσα στης νύχτας την αγκάλη, η μορφή σου ξεπροβάλλει και πάλι εμπρός μου. Ξόδεψα έτη αμέτρητα να σε παρατηρώ και με σιγουριά μπορώ να πω, πως σε γνωρίζω απ’άκρη σ’άκρη. Τα μελί σου μάτια σα γυαλί που διαπερνά το κορμί μου, χαράχθηκαν μες το μυαλό μου ανεξίτηλα....