Το νου μου πλημμύρησαν ευχές μα και πόθοικι η πένα μου βάλθηκε τα ξόμπλια* να κλώθει!Να βγάζ’ η ελπίδα φτερά σαν το γλάρο!Να βλέπ’ η αγάπη σαν βάρκα το φάρο!Να γίνει ο στόχος φεγγάρι τ’ Αυγούστου,το κάθε μεράκι βαρέλι του μούστου!Μ’ αυτό να μεθύσει ο...

Επιλέξτε Page