Δημοσιεύσεις
Για να δείτε ολόκληρο το ημερολόγιο ή να το κατεβάσετε δωρεάν, κλικ εδώ!
Ο δικτυακός τόπος τοβιβλίο.net και οι εκδόσεις τοβιβλίο έχουν τη χαρά να παρουσιάσουν το «καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2018». Πιστοί, όπως κάθε χρόνο, ο δικτυακός τόπος τοβιβλίο.net και οι εκδόσεις τοβιβλίο δημιουργούν μια εξαιρετική συλλογική έκδοση συμμετέχοντας στην...
1. Ξεβαμμένη κορνίζα Άνοστη πατρίδα Διπολική συχνότητα Των ονείρων η ταυτότητα Ποτισμένη φαντασία Αλλονών ιστορία Περπατησιές γραμμένες Στα ριζά κατακομμένες Μονόδρομοι ζωής Αφελής κατασκευής Ουσία της ζωής Ουσίες της στιγμής Θεός επί της γης Ανίμα. Ανίμους, τέλος...
Στερεότυπα με αρχαία πρότυπα γάμος παιδιά και όλα τα νοικοκυριά παιδιά εξαγριωμένα χωρίς φτερά πετούν σε κλαδιά χωρίς ανεμελιά. Βαριά η αλυσίδα της βέρας φορεσιά στενεύει με τα χρόνια αληθινά είτε ψεύτικα πηγαίνεις καμαρωτά είτε με αγάπη δυνατά ίδια θα πάρεις όλα τα...
Πόσο θα 'θελα να 'χα γνωρίσει ψυχές ποτισμένες με μπόλικους τόνους ψυχές ανήσυχες ψυχές χωρίς δεύτερη σκέψη καμιά άλλη σκέψη μόνο αυτή... τη ζωντανή που σου δίνει πνοή σε ταξιδεύει σε όνειρα τρελά τις δίνεις… σου δίνει... απλά απλά… απλά... _ γράφει η Λήδα...
απόσπασμα από το καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2017 του ιστότοπου τοβιβλίο.net και των εκδόσεων "τοβιβλίο". Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το...
Ύστερη φωνή του ανέμου πνοή σκίζει σύννεφα βαριά κοφτά. Χρόνος με χτύπους καρδιάς μετρά. Αιώνες τώρα πετρώνει τη ματιά. Αγάπης πόνους αποτυπώνει ξαφνικά.[...] _ γράφει η Λήδα...
Το σώμα ανανεώνεται Η ζωή τους πάλι ίδια... Καρτούν λιώνουν, ισοπεδώνονται κομματιάζονται, κατασπαράζονται αδικούνται, υποφέρουν μα πάλι πάντα ανανεώνονται [...] _ γράφει η Λήδα...
Γνωρίζεις τη ζημιά πριν γίνει καλά καλά κι όμως πηγαίνεις με φορά μετωπική στη συμφορά. Συντρίμια μαζεύεις στα στερνά δεν έφταιγα εγώ, λες, βρε παιδιά το σύστημα, η κοινωνία, η σειρά.[...] _ γράφει η Λήδα...
Σε κύμα δίνω την πνοή σε φως ανοίγω την πηγή σε 'σένα που θες την επαφή με 'μένα χωρίς την ενοχή πρωτόπλαστη σκωπτική. Φυλάττω Θερμοπύλες λαμβάνω, έτσι απλά πυξίδα μοναδική [...] _ γράφει η Λήδα...
Δίλημμα παμφάγου τα όρια του οισοφάγου μαγειρεμένη η τροφή φωτιά υποχρεωτική Μοναδική πηγή ιδανική ζωή... Εξάρτηση τροφής Πάντα, στρατευμένη [...] _ γράφει η Λήδα...
Ακόμη μία φορά τοβιβλίο.net και οι εκδόσεις τοβιβλίο αλλάζουν τη διαδικτυακή λογοτεχνία. Για τρίτη χρονιά το «καλλιτεχνικό ημερολόγιο» 2017 φέρνει σε έναν ιδιαίτερο διάλογο δημιουργούς από διάφορες μορφές της Τέχνης. 103 λογοτέχνες και 34 εικαστικοί και φωτογράφοι...
Ακολουθήστε μας
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Η Αντιγόνη Γκούρα, ένα μικρό βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, μέσα από το πρώτο της βιβλίο «Κάποτε στο Μαρόκο», μας παρασέρνει νοερά και να μας προσθέτει συνταξιδιώτες των πρωταγωνιστών στο υπέροχο, μαγευτικό και...
Πέρασε τώρα ο καιρός να μην φοβάσαι κι αυτό το μούδιασμα του πόνου που θυμάσαι μια ζάλη είναι, π’ αντιστέκεται στην σκέψη Πέρασε τώρα ο καιρός να μην γκρινιάξεις τον εαυτό σου ερειπωμένο να κοιτάξεις αν χρειαστεί, δωσ’ του μια ανάμνηση να παίξει Γιατί...
Η θάλασσα σκοπός γι’ αυτούς που δεν φοβούνται Ν’ αγγίξουν τον βυθό κι ας μην ξαναγυρίσουν Στην έρημη ακτή τα πάντα λησμονιούνται Ο βράχος πάπλωμα σκληρό Η άμμος το σεντόνι Αέρας που σφυρά στ’ αυτιά Τις σκέψεις σου σαρώνει Οι γλάροι που πετούν ψηλά Τα κύματα κοιτάνε...
Η Κοσμόπολη, μια πόλη με πολλούς ανθρώπους και πολλά καλώδια που τους ένωναν όλους κινδυνεύει να βυθιστεί. Οι κάτοικοί της περνούν καθημερινά ατέλειωτες ώρες με τα κινητά τους και την τηλεόραση. Έτσι η Κοσμόπολη θα βουλιάξει από το βάρος των πληροφοριών! Υπάρχει άραγε...
Στο στέρφο αμπέλι φύσηξε κρύος ο βοριάς, την ώρα του φωτός της τελευταίας αχτίδας. Ματιά υγρή, από ταξίδι, θαρρώ, πως έρχεται μακρύ, ξανθή˙ στο χρώμα της σταφίδας. Ο ξένος ψάχνει για μια γη, στάση να κάνει… λίγη θαλπωρή… Της ιστορίας το κουβάρι του σα...
Εγώ που σ' αγαπώ σου υπόσχομαι να τρέξω αν τύχει και προσέξω πως έχεις πληγωθεί Κι η γη κι ο ουρανός δεν θα 'χουν σημασία θα ‘ναι χωρίς αξία μάρτυς μου ο Θεός Εγώ που σ' αγαπώ αν χρειαστεί θα διώξω του ουρανού το τόξο το φως θα παραβγώ Σε μια σταλαγματιά θα...