Για να δείτε ολόκληρο το ημερολόγιο ή να το κατεβάσετε δωρεάν, κλικ...

1. Ξεβαμμένη κορνίζα Άνοστη πατρίδα Διπολική συχνότητα Των ονείρων η ταυτότητα Ποτισμένη φαντασία Αλλονών ιστορία Περπατησιές γραμμένες Στα ριζά κατακομμένες Μονόδρομοι ζωής Αφελής κατασκευής Ουσία της ζωής Ουσίες της στιγμής Θεός επί της γης Ανίμα. Ανίμους, τέλος...

Στερεότυπα με αρχαία πρότυπα γάμος παιδιά και όλα τα νοικοκυριά παιδιά εξαγριωμένα χωρίς φτερά πετούν σε κλαδιά χωρίς ανεμελιά. Βαριά η αλυσίδα της βέρας φορεσιά στενεύει με τα χρόνια αληθινά είτε ψεύτικα πηγαίνεις καμαρωτά είτε με αγάπη δυνατά ίδια θα πάρεις όλα...

Πόσο θα 'θελα να 'χα γνωρίσει ψυχές ποτισμένες με μπόλικους τόνους ψυχές ανήσυχες ψυχές χωρίς δεύτερη σκέψη καμιά άλλη σκέψη μόνο αυτή... τη ζωντανή που σου δίνει πνοή σε ταξιδεύει σε όνειρα τρελά τις δίνεις… σου δίνει... απλά απλά… απλά... _ γράφει η Λήδα Χρόνη...

απόσπασμα από το καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2017 του ιστότοπου τοβιβλίο.net και των εκδόσεων "τοβιβλίο". Κράτα το Κράτα το Κράτα το Το βιβλίο μπορείτε να το κατεβάσετε ελεύθερα κάνοντας κλικ στην εικόνα πιο κάτω Κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες για το...

Ύστερη φωνή του ανέμου πνοή σκίζει σύννεφα βαριά κοφτά. Χρόνος με χτύπους καρδιάς μετρά. Αιώνες τώρα πετρώνει τη ματιά. Αγάπης πόνους αποτυπώνει ξαφνικά. Παραμύθι με ακούς! Μη σαλεύεις με το φως. Κράτα τη φαντασία μου εμπρός κλείσε πόρτες φωνή να μην μπει μελωδία...

  Το σώμα ανανεώνεται Η ζωή τους πάλι ίδια... Καρτούν λιώνουν, ισοπεδώνονται κομματιάζονται, κατασπαράζονται αδικούνται, υποφέρουν μα πάλι πάντα ανανεώνονται ένα-ένα τα μέλη τους αναπτερώνονται και ξανά-ξανά... Εμμονικά κυνηγούν τα ίδια τα παλιά καλά, κακά, άσχημα,...

Γνωρίζεις τη ζημιά πριν γίνει καλά καλά κι όμως πηγαίνεις με φορά μετωπική στη συμφορά. Συντρίμμια μαζεύεις στα στερνά δεν έφταιγα εγώ, λες, βρε παιδιά το σύστημα, η κοινωνία, η σειρά. Θύματα της μοίρας τα τρίχρονα της Ήρας δε μαντεύουν τα κακά μιμούνται μόνο τα...

Σε κύμα δίνω την πνοή σε φως ανοίγω την πηγή σε 'σένα που θες την επαφή με 'μένα χωρίς την ενοχή πρωτόπλαστη σκωπτική. Φυλάττω Θερμοπύλες λαμβάνω, έτσι απλά πυξίδα μοναδική Αγαπήνωρ εσέ, οδηγητή στο κύκλο της ζωής. Αγάζομαι παντού θαυμάζω το απλό παραξενεύομαι...

Δίλημμα παμφάγου τα όρια του οισοφάγου μαγειρεμένη η τροφή φωτιά υποχρεωτική Μοναδική πηγή ιδανική ζωή... Εξάρτηση τροφής Πάντα, στρατευμένη Πείνα αδυσώπητη εγείρει επανάσταση δημιουργεί ολότητα τυρωμένη σπανακόπιτα Γεύση της επιλογής ξεχωριστής κατασκευής...

Φοβήθηκε η γάτα πεινάει και δεν τρώει δεν θέλει ψιχουλάκια τα γλυκά χαδάκια της αγάπης θέλει. Υπακοή δηλώνει σε κάθε αφέντη μένει όσο διαρκεί στο φως η φλόγα των ματιών. Γάτα, η γυναίκα δειλή και φοβισμένη μακρινών φωνών στωικά εγκλωβισμένη. Αισθησιακά χορεύει...

Η ψυχή μας μια στιγμή ανθίζει από σπόρο διάλεκτο φυτεμένο με όλα τα σημάδια διαβασμένο λουλούδι ανοικτό με έντονο χρωματισμό Κάθε θάνατος ιδανικής στιγμής μαραίνεται το λουλούδι της ψυχής θέλει χρόνο για βγει νέο λουλούδι απ’ την αρχή να ανοίξει ηδονικά, να...

Ταμπέλες φανερές, κόρες μοναχές σημάδια του θεού, γονιού μοναδικού κόκκινες φωτεινές αναβοσβήνουν ορφανές εμπόδια στημένα ανθρώπου φορτωμένου Ποζάρουν ωραία σε κάδρα μοιραία εικόνες ζωντανές μιλάνε στις ψυχές γράμματα συνθέτουν λέξεις φιλικές εύκολες, εύγευστες,...

Σημείο φυγής ακριβής στιγμής υπολογισμένες αποστάσεις μετρημένες καταστάσεις όσο κοιτάς μακριά ή κοντά η γραμμή ορίζει το βάθος χωρίζει κλειστά παράθυρα σφαλιστές οι πόρτες ερμητικά κλειστά σκοτάδια βουβά σημείο ορίζεις εσύ που γυρίζεις γραμμή στημένη με εμπόδια...

μου πήρες την χαρά δεμένη με φλουριά μέσα σε κουτί με πύρινη λαβή ψάχνω για να βρω τι έχει απομείνει ψίχουλα βαθιά ξεχασμένα σκεπασμένα από παλιά μάτια τυχαία ξεπερασμένα το ξέρω πια καλά, πονάω εμμονικά τον εγώ μου δεν μπορώ σε μέτρημα να βάλω κάποια άνοιξη ζωής...

στον ιστό της μέσα βαθιά φωλιάζει το κακό της συμφοράς μαζεύει από καιρό της αληθείας το φυλακτό κλείνει μάτια κλείνει αυτιά αγάλματα φτιάχνει πολλά του εγώ της ομοιώματα με τα σπουδαία της καμώματα πλάθει εικόνα αγαθή ακίνδυνη φαντάζει στην αρχή περπατάς αμέριμνα...