Αθηνά Τέμβριου

Δημοσίευση: 16.10.2018

Ετικέτες

Κατηγορία

Η ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ

Ξέβρασε στ’ ακρογιάλι τη μορφή σου ο άνεμος

κόρη του χαλασμού, με τα άμορφα μάτια τα γελαστά.

Βήματα ακούστηκαν στην αφρισμένη γη.

Ο ήλιος σημάδια άφηνε πάνω στην άμμο.

Τέτοιους καιρούς κυνηγούσανε τ’ όνειρο,

ώσπου το βλέμμα σου

μες στα στομάχια της γης στράφηκε.

Ξερίζωνε δέντρα Θεών κι ανθρώπων

σαν θέλησαν τον καρπό σ’ άγονη γη.

ΟΙ ρίζες φλεγόμενες. Ποιος πολεμά την ελπίδα;

Ο χρόνος; Φεύγοντας σημαδεύει ό,τι ζει και πεθαίνει.

Αίμα πίνει και σάρκες περπατώντας τα βράδια στις αμμουδιές.

Σέρνει τα κόκαλα της αντίστασης.

Νύχτες και μέρες δεν λογαριάζει σαν τον ξεχάσουν οι άνθρωποι.

Τις μορφές που αγαπά, αλύπητα χαρακώνει.

 

Η Αθηνά Τέμβριου γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στην Κύπρο. Σπούδασε Αγγλική Λογοτεχνία και Γλώσσα στις Η.Π.Α. και συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο Ηνωμένο Βασίλειο, με θέμα τη λογοτεχνία της Αγγλικής Αναγέννησης. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών Κύπρου, μέλος του ΠΕΝ, του Συνδέσμου Ηνωμένων εθνών Κύπρου και του Συνδέσμου Χαρισματικών Παιδιών Κύπρου. Ποιήματα και μελέτες της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Οι ποιητικές συλλογές της είναι: Της Πατρίδας και της Νιότης, εκδόσεις Πήλιο, 1997, Μετάβαση, Εκδόσεις Εν Τύποις, 2009 και Ανάμεσα στους Ήχους, εκδόσεις Εν Τύποις, 2017. Έχει διακριθεί σε διαγωνισμούς ποίησης και ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά και στα Γερμανικά. Είναι καθηγήτρια Αγγλικής Λογοτεχνίας και Γλώσσας. Επίσης, έχει αρθρογραφήσει ως δημοσιογράφος και ασχολείται με μετάφραση λογοτεχνίας.

Ακολουθήστε μας

Ο δρόμος

Ο δρόμος

Στη ζωή μου... Άφησα το δρόμο να βγαίνει μπροστά. Να ανοίγεται Να ξεδιπλώνεται... Κάποιες φορές με γύριζε πίσω. Με κοιτούσε περιπαικτικά και Γελούσε! Σαν κάτι να ήθελε να μου πει. Σαν παλιόπαιδο που ήμουν! Ο δρόμος με έχει πλέον προσπεράσει. Δε τον συγκράτησα. Δε τον...

Μετρώντας την απώλεια

Μετρώντας την απώλεια

Τελικά δεν περνάει μέρα χωρίς να σε σκεφτώ Σαν να μην σε γνώρισα ποτέ, Μα σα να σε ήξερα ανέκαθεν. Λείπεις από την ζωή μου, Ακόμα μια φορά, που το "για πάντα" με πρόδωσε. Ακόμα μια φορά, που κομματιάζεται η σιγουριά. Την απώλεια μετρώ, στα πόσα δάκρυα συνηθίζεται. Μα...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Μετρώντας την απώλεια

Μετρώντας την απώλεια

Τελικά δεν περνάει μέρα χωρίς να σε σκεφτώ Σαν να μην σε γνώρισα ποτέ, Μα σα να σε ήξερα ανέκαθεν. Λείπεις από την ζωή μου, Ακόμα μια φορά, που το "για πάντα" με πρόδωσε. Ακόμα μια φορά, που κομματιάζεται η σιγουριά. Την απώλεια μετρώ, στα πόσα δάκρυα συνηθίζεται. Μα...

Ταξίδι πέντε ημερών

Ταξίδι πέντε ημερών

Όλα τα χρώματα της γης όλα τα φώτα της αυγής σε ένα χαμόγελο σου! Άστρο νεκρό του πρωινού μεθάει το χρώμα του ουρανού ξυπνώντας στο όνειρο σου... Να αγγίξω θέλω μια χορδή να ταξιδέψουμε μαζί σε κάθε κύτταρο σου! Και ας μείνω πάλι μια ψυχή χωρίς ταυτότητα και γη μακριά...

Ένας άνθρωπος αληθινός

Ένας άνθρωπος αληθινός

Για εσένα μιλάω Για εσένα, που είσαι αληθινός σε έναν κόσμο αναληθή Για εσένα, που ανθίζουν οι κατιφές και οι γαρδένιες για να σε γνωρίσουν Για εσένα, που η ψυχή σου φωτίζει αβύσσους και γεμίζει δυσαναπλήρωτα κενά Για εσένα, που λες αλήθεια σε όλους εκτός απ’τον εαυτό...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου