Η πρώτη μου απόπειρα να διαβάσω τη Λούλα ήταν αρκετά χρόνια πριν, δε θυμάμαι πόσα, και λόγω της μικρής μου ηλικίας είχα σοκαριστεί σε τέτοιο βαθμό από τις σεξουαλικές περιγραφές που είχα παρατήσει από την αρχή σχεδόν το βιβλίο, χωρίς καμία διάθεση να το συνεχίσω. Τα χρόνια ωστόσο πέρασαν, διάβασα εκατοντάδες άλλα βιβλία και κάποια στιγμή, λόγω επανέκδοσης, το έβλεπα συνεχώς μπροστά μου. Διάβασα και κάποιες κριτικές, ότι δεν είναι μόνο το ερωτικό στοιχείο αλλά και κάτι βαθύτερο, κι έτσι δανείστηκα το αντίτυπο της μαμάς μου για να το διαβάσω. Αυτή τη φορά το διάβασα μέσα σε 2 μέρες προσπερνώντας τα πιο extreme σημεία. Και μου άρεσε τελικά πάρα πολύ. Γιατί; Να το αναλύσω.
Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή είναι, η 20χρονη φοιτήτρια της Φιλοσοφικής που έχει σημαντικά σεξουαλικά προβλήματα και αισθάνεται ανολοκλήρωτη. Όταν γνωρίζει τελικά έναν ασυνήθιστο άνθρωπο, όλα ανατρέπονται στη ζωή της αλλά και η πραγματικότητα συναντά την παραίσθηση με μη λογικά αποτελέσματα. Τελικά τι είναι αλήθεια και τι ψέμα;
Με την πρώτη ματιά κάποιος θα πει ότι το βιβλίο είναι ένα εκλεπτυσμένο πορνογράφημα χωρίς καμία ουσία που αναλώνεται σε περιγραφές ερωτικών συνερεύσεων απλά και μόνο για εντυπωσιασμό. Κι όντως, με την πρώτη ματιά, έτσι είναι. Το θέμα είναι όμως ότι δεν είναι μόνο αυτό. Το βιβλίο δεν μένει μόνο στο ερωτικό κομμάτι, η ιστορία είναι μια ολόκληρη φιλοσοφία πάνω στις ανθρώπινες ερωτικές σχέσεις, στη μοναξιά των ηρώων και στην προσπάθειά τους να βρουν λίγη αγάπη. Αυτή είναι η βαθύτερη αίσθηση που μου άφησε, αυτό θεωρώ είναι το νόημα πίσω από τις ερωτικές περιγραφές και τη χυδαία γλώσσα. Αυτός όμως ο τρόπος αποτύπωσης αυτών των συναισθημάτων πιθανόν να ξενίσει τους αναγνώστες και να μείνουν σε αυτό χάνοντας περαιτέρω την ουσία.
Κάτι αρνητικό πραγματικά δεν έχω να πω, η γραφή του Ραπτόπουλου είναι τρομερά ελκυστική και σε κάνει να ρουφάς τις σελίδες, οι χαρακτήρες είναι άλλοι συμπαθείς και άλλοι όχι, όλοι όμως έχουν τα δικά τους τα θέματα και τις δικές τους αψυχολόγητες εξάρσεις που πρέπει να διαχειριστούν. Ο τρόπος βέβαια που θα το κάνουν εξαρτάται από την προσωπικότητα και τα βιώματά τους και η κατάληξη για κάποιους θα είναι ακριβώς αυτή που δρομολογήθηκε από τις πράξεις τους.
Μην προσπεράσετε λοιπόν αυτό το βιβλίο γιατί είναι διαφορετικό και, δυστυχώς, λέει πολλές αλήθειες.

_

γράφει η Μαρία Ανδρικοπούλου