Μυριάνθη Παναγιώτου-Παπαονησιφόρου

Δημοσίευση: 25.01.2018

Ετικέτες

Κατηγορία

Νομάδας Έρωτας

Ήρθε με τους τρελούς βοριάδες

δέσμη από φώς αλαργινό

νομάδας έρωτας δίχως βέλη

λειψός από φαρέτρες και φτερά

ερασιτέχνης ήρθε ραψωδός.

Δώσε μου είπε το σώμα.

Μα εγώ δεν είχα.

Χάρισε μου την ψυχή σου, είπε.

Πέρασα τα σαράντα κύματα

μα τα τυφλά πουλιά

λιανοπετώντας αντικρύ μου

μούσκλια σκορπώντας και κρωγμούς

μες του βυθού τις άγνωστες σπηλιές

εσώκλειστη κρατούσαν

σαν από χρόνια τη ψυχή μου.

Ήμουν μικρό πουλί και γέρασα.

 

    ( Άριες του περασμένου καλοκαιριού, 2007)

 

 

Η Μυριάνθη Παπαονησιφόρου γεννήθηκε στην Πάφο της Κύπρου στις 2 Φεβρουαρίου, 1941. Σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες στο Αμερικάνικο Κολλέγιο της Αθήνας και έκανε μεταπτυχιακό στο LSE στο Λονδίνο. Εργάστηκε στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας μέχρι το 1996. Ασχολείται με την ποίηση και την παιδική λογοτεχνία από τα νεανικά χρόνια της. Είναι ιδρυτικό μέλος  της Εταιρείας Λογοτεχνών Πάφου της οποίας διετέλεσε πρόεδρος για δεκατέσσερα  χρόνια.  Είναι επίσης μέλος του Κυπριακού ΠΕΝ, του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού- Νεανικού Βιβλίου καθώς και της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών Κύπρου. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες και ανθολογούνται τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό. Η πρώτη συλλογή ποιημάτων της με τίτλο «Επιστροφή» εκδόθηκε το 1978 και έκτοτε γράφει ακούραστα. Τιμήθηκε με κρατικά βραβεία στην παιδική και νεανική λογοτεχνία καθώς και με πανελλήνιο βραβείο στην ποίηση.

 

Ακολουθήστε μας

Αναζήτηση…

Αναζήτηση…

Πλέουμε στο κουφάρι του καλοκαιριού Δίπλα μας κόλποι, ο Μέγας Γυαλός, η Μικρή Άμμος νησιά, της Αποκάλυψης, της Παναγιάς, της Λαγνείας Διαβήκαμε στον καιρό και σε μέρη δύσβατα Μάθαμε να χωρίζουμε τις θύμησες όπως χωρίζουν τα νησιά τους ανθρώπους τους -ντόπιοι,...

The last exit

The last exit

Με την πρώτη συννεφιά του Σεπτέμβρη χρωματίζονται τα όμορφα που θα έρθουν.  Αρκεί να θες να τα δεις… Όπως θα οδηγείς στη μεγάλη βαρετή ευθεία ενός ατέλειωτου, σκληρού και άχρωμου καλοκαιριού,  μη ξεχαστείς! Να στρίψεις στην τελευταία έξοδο.  Σ ’αυτή που γράφει… “Μωβ,...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

The last exit

The last exit

Με την πρώτη συννεφιά του Σεπτέμβρη χρωματίζονται τα όμορφα που θα έρθουν.  Αρκεί να θες να τα δεις… Όπως θα οδηγείς στη μεγάλη βαρετή ευθεία ενός ατέλειωτου, σκληρού και άχρωμου καλοκαιριού,  μη ξεχαστείς! Να στρίψεις στην τελευταία έξοδο.  Σ ’αυτή που γράφει… “Μωβ,...

Χαμένος Παράδεισος

Χαμένος Παράδεισος

Νιώθεις ή μήπως από τον πόνο μούδιασε η ψυχή και η συνείδηση; Τι γίνεται γύρω μας; Το αίμα κόκκινο κυλά στο χώμα που πατάς. Αίμα αθώο, που δεν πρόλαβε να ζήσει. Κείτεται ανήμπορο πάνω στα λουλούδια που με χαρά ανθίζουν. Βλέπεις η φύση δεν λογαριάζει το ανθρώπινο...

Περί σιωπής

Περί σιωπής

Αλυσοδέθηκες   Το παρελθόν σε εγκλωβίζει  μ' ενοχές. Κι είναι η ενοχή ένοπλη σκιά, που σε καταδικάζει  να ζεις πολεμώντας κι υπομένοντας —διαρκώς—   τον πόνο του πυρακτωμένου σιδήρου, σκουριασμένου, από τα χρόνια, στην τραυματισμένη σου ψυχή.   Φοβάσαι...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου