Ο τίτλος εμπνευσμένος από μια εικόνα που αποτυπώθηκε στο μυαλό της συγγραφέως κάποιο βροχερό ανοιξιάτικο απόγευμα στην Πράγα. Ένας παλιάτσος με βαμμένο κάτασπρο το πρόσωπό του έκανε το νούμερό του πάνω σε μια γέφυρα . Το σκηνικό συμπλήρωνε ο φουσκωμένος ποταμός, η επερχόμενη καταιγίδα κι ο συγκεντρωμένος κόσμος που έχει ανοίξει τις ομπρέλες. Ο παλιάτσος συνέχιζε ανεπηρέαστος, μέχρι τη στιγμή που μια άσπρη πεταλούδα, η Άνιμα, όπως αναφώνησε ένα παιδάκι, πρόβαλε από τα χέρια του.

Η Μάρω Βαμβουνάκη με γλώσσα απλή, καθημερινή, χωρίς βαριές επιστημονικές έννοιες και δυσνόητους ψυχολογικούς όρους σκιαγραφεί τον σύγχρονο άνθρωπο και μας εισάγει στον κόσμο της ανθρώπινης ψυχολογίας και συμπεριφοράς. Καταπιάνεται με την ψυχοθεραπεία διατυπώνοντας στο οπισθόφυλλο το συμπέρασμα ότι ο ψυχοθεραπευτής μπορεί να γιατρέψει τον άνθρωπο από τα τραύματά του, δεν μπορεί όμως να τον γιατρέψει απ’ τα ελαττώματά του. Άλλο η ψυχολογική ασθένεια, κι άλλο η ηθική, η πνευματική ασθένεια. Διότι το φοβερό δώρο της ελευθερίας του ανθρώπου αφήνει στο άτομο το περιθώριο να μπορεί να επιλέξει και το κακό, καταλήγει η συγγραφέας. Εμβαθύνει στις ανθρώπινες αδυναμίες και ανάγκες. Η κατάθλιψη, τα παιδικά τραύματα, η γκρίνια, οι παλιές και ανεξίτηλες πληγές, η ευτυχία και η δυστυχία. Παίρνει θέση για την ειλικρίνεια στις ανθρώπινες σχέσεις, τη μοναξιά, το δικαίωμα στο λάθος, τη διάκριση έρωτα και αγάπης.

”Η ζωή, όμως, δεν είναι παράλογη. Ακολουθεί μια εξαίσια σοφή λογική, που όμως δεν είναι προσυμφωνημένη. Πρέπει τίμια να την αναζητήσεις για να καταδεχτεί να σου αποκαλυφθεί. Τα κλειδιά της αλήθειας είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητα στα ζητήματα εντιμότητας. Θέλουν να ψηλαφείς με πίστη τα ιερογλυφικά του αινίγματός της.”

Το βιβλίο, αξίζει ν’ αναφέρουμε ότι είχαμε στα χέρια μας την εικοστή ένατη (29η) έκδοσή του – 1^η έκδοση 2006,  είναι  χωρισμένο σε τέσσερα μέρη και σε μικρότερες ενότητες – ιστορίες το καθένα. Μ΄ αυτόν τον τρόπο γίνεται ιδιαίτερα ευχάριστο στην ανάγνωση.

«Ο παλιάτσος και η άνιμα» δεν είναι ένα βιβλίο που μπορεί να το ξεχάσεις μετά από καιρό. Ίσως γιατί μέσα στις σελίδες του θα βρεις κάτι από τον ίδιο σου τον εαυτό. Κι όχι μόνο. Θα βρεις και φίλους, γείτονες, συναδέλφους, ερωτικούς συντρόφους, ερωτήματα κι απαντήσεις για τους ανθρώπους και τη συμπεριφορά τους. Δεν θα γίνετε ψυχολόγοι διαβάζοντας το εξαιρετικό αυτό βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη, σίγουρα όμως θα ανακαλύψετε  ότι «η αλήθεια ούτε φανερώνεται, ούτε κρύβεται, αντίθετα στέλνει σημάδια στα μάτια της ψυχής».