Ξεκινώ από το “μηδέν”
με σκοπό να διώξω όλα τα μη & τα δεν..
..να τρέξω, να αντέξω..

Ένα ακόμη βράδυ που ψάχνω για έμπνευση.
..που γράφω για σένα, δίχως εσένα.
Μία ακόμη νύχτα που μονάχος μου ψάχνω να βρω το γιατί.

Που έπαιξα κάθε παράσταση & έχασα.
Που έδιωξα τους φόβους & απέκτησα ανασφάλειες.
Που είμαι τόσο Δειλός στο να της πω 1 απλό “Σ΄ αγαπώ!”

Ναι, κύριοι.. εγώ είμαι αυτός.

Είμαι εκείνος που θα την αφήσει να φύγει,
ακόμα & αν δεν αναπνέει μακριά της!

Εκείνος που θα σχεδιάσει τα πάντα,
μα όταν έρθει η ώρα να την κοιτάξει στα μάτια,
θα μπερδεύει τα λόγια του!. .

Είμαι εκείνος που δεν έχει κερδίσει ποτέ του καμία μάχη.
Αυτός που “παραδόθηκε” ώστε να μην πληγώσει κανέναν!

Και για όλα αυτά είμαι περήφανος.
Χαίρομαι που δεν σας έμοιασα άνθρωποι.
Για κάθε κλειστή πόρτα, που με το τοκ τοκ μου απάντηση δεν πήρα.

Κοιτώ ψηλά.
Σε λίγο ξημερώνει..

_

γράφει ο Κωνσταντίνος Κοφινάς 

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!