14.05.2024

Πόσο ακόμη;

Με περιβάλλει μια θάλασσα που ξεκίνησε στο στομάχι μου,

είμαι δεκαοκτώ σήμερα και η τρικυμία συνεχίζει.

Έχω όμως πάντα το κεφάλι στον ουρανό

και αν βουτήξω, με ζεσταίνουν τα χέρια του ήλιου,

είμαι δεκαοκτώ χρονών αλλά με κρατάνε ακόμη σαν παιδί.

Λέω θα πνιγώ, αλλά ακούω τους ήρωες·

Είναι τα παιδιά που τρώνε τρικλοποδιές

Είναι οι φίλοι μου στη ντίσκο

(πώς με έπεισαν να πάω ντίσκο;)

Είναι οι καθηγητές μου που γκρινιάζουν

Είμαστε εμείς όταν παλεύουμε στον δρόμο

Είσαι εσύ όταν γελάς

Και εσύ, ο δίπλα, όταν τα μάτια σου γεμίζουν

Είναι ο Ντέιβιντ Μπάουι

Είναι η διαφημίστρια στο Spotify που μας το γαμάει,

δίνει όμως ελπίδα.

Είναι αυτή η ελπίδα,

δεν πνίγομαι ακόμη,

ο ήλιος καίει

και βάφομαι τόσο μπλε όσο και πορτοκαλί,

τα λένε χρώματα αντίθετα,

το ένα υποτονικό και το άλλο εκνευριστικό αλλά εγώ ξέρω·

κανείς δε καίγεται περισσότερο από αυτόν που κολυμπά στη θάλασσα.

Τέτοιος ήρωας που είμαι,

Έχω σκεφτεί τα πάντα εκατό φορές

Έχω νιώσει τα πάντα διακόσιες

Έχω κουραστεί πολύ.

Θυμάμαι όμως τότε το σταυρό της γιαγιάς μου,

τον φοράει στη θάλασσα και αν φοβηθεί,

φαντάζεται τον Χριστό να περπατάει πάνω στα νερά της.

Μα σε πόσα λες μπορούμε να ελπίσουμε, έστω για σήμερα;

 

 

_

γράφει η Δήμητρα Άντζα

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Satana Sum et Nihil Humanum a me Alienum Puto

Satana Sum et Nihil Humanum a me Alienum Puto

Τον είδα πρώτη φορά ένα βράδυ,Δεν είχε κέρατα, ούτε ουρά. Εγώ δεν υπογράφω συμβόλαιατου είπα τελικά,Δεν κάνω συμφωνίες με διαβόλους. Δεν ήρθα για συμφωνία.Ήρθα να σου δείξωότι την έχεις ήδη κάνει. Κάθε φορά που είπες δεν έχει σημασία,κάθε φορά που είπες δεν...

Γείτονες

Γείτονες

Κινείστε γύρω μου, σαν κομήτες, πλέκετε τους ιστούς σας, με αιχμαλωτίζετε στα δίχτυα σας, ανήμπορη με ακινητοποιείτε. Τραβάτε από τα υγρά μου, όχι για να ξεδιψάσετε, αλλά για να με δείτε να αργοπεθαίνω, από διαστροφή ή δεν υπάρχει διαστροφή στην ευωχία; Γλιστράτε πάνω...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Γείτονες

Γείτονες

Κινείστε γύρω μου, σαν κομήτες, πλέκετε τους ιστούς σας, με αιχμαλωτίζετε στα δίχτυα σας, ανήμπορη με ακινητοποιείτε. Τραβάτε από τα υγρά μου, όχι για να ξεδιψάσετε, αλλά για να με δείτε να αργοπεθαίνω, από διαστροφή ή δεν υπάρχει διαστροφή στην ευωχία; Γλιστράτε πάνω...

Πολύ μικρός ουρανός

Πολύ μικρός ουρανός

Μεγάλωσα πολύ για να ασφυκτιώ σε αυτόν τον ουρανό. Άλλοτε μπλε και άλλοτε γκρι. Άλλοτε γκρι και άλλοτε μπλε. Πολύ λίγος ουρανός για μένα. Και ας φαίνεται απέραντος για κάποιους. Τα πρόσωπα όλα ίδια στη πρώτη καλημέρα. Μα αποκαλύπτονται στη τελευταία καληνύχτα. ...

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Φόβος Φοβάμαι.  Φοβάμαι πως θα ’ρθει εκείνη η μέρα που μονάχα θα υπάρχω, μα δεν θα ζω. Ένα χέρι πλησιάζει.Είναι κρύο.Φοβάμαι.Το χέρι που κάποτε αγκάλιαζε τις πληγές μου – ή έτσι νόμιζα, τουλάχιστον –τώρα έχει γίνει ένας βαρύς βράχος που προσπαθεί να με αφανίσει....

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου